کلمبیا با اکوسیستم های متنوع و خیره کننده ای از رشته کوه ها، باتلاق ها، سواحل کارائیب و جنگل های بارانی آمازون، بیش از هر کشور دیگری روی زمین، میزبان گونه های پرندگان است.
بنابراین زمانی که هامیش اسپنسر، استاد زیست شناسی تکاملی در دانشگاه اوتاگو در نیوزیلند، قصد داشت برای یک سفر تحقیقاتی به این کشور سفر کند، امیدوار بود که چند پرنده جالب و غیرمعمول را در آنجا ببیند.
با این حال، در ذخیره‌گاه طبیعی دان میگل و ایستگاه تغذیه پرندگان، در حدود ۱۰ کیلومتری جنوب غربی مانیزالس، کلمبیا، چیزی بیش از آنچه انتظار داشت پیدا کرد: یک حشره‌خرز سبز کوچک (Chlorophanes spiza) که در جنگل‌هایی از جنوب مکزیک زندگی می‌کند. به برزیل.
در این مرکز میوه های تازه و شربت قند در اختیار پرندگان قرار می گیرد تا پرنده شناسان بتوانند از نزدیک و بهتر رفتار پرندگان را زیر نظر داشته باشند.
زنبور عسل سبز مشاهده شد اما پرهای بسیار غیرعادی داشت. سمت چپ بدن آن با پرهای سبز روشن پوشیده شده بود که رنگ رایج ماده این پرنده است. در حالی که در سمت راست، پرها آبی رنگین کمانی بود که به طور کلی نشان دهنده مرد عسل خوار است.
این پرنده در واقع یک «ژیناندرومورف» یا به اصطلاح نیمه ماده و نیمه نر بود. دکتر اسپنسر گفت: باور نکردنی بود. ما خوش شانس بودیم که آن را دیدیم.»
Gynandromorphism در انواع پرندگان و همچنین حشرات، سخت پوستان و سایر موجودات ثبت شده است، اما در مجموع یک پدیده نسبتا نادر است.
پرنده ای که دکتر اسپنسر در کلمبیا دید و با دوربین جان موریلو پرنده شناس آماتور ثبت شد، دومین مورد شناخته شده ژیناندرومورفیسم در پرنده سبز رنگ و اولین مورد ثبت شده در طبیعت است.
دکتر اسپنسر می گوید که تنها نمونه قبلی از این موضوع بیش از یک قرن پیش گزارش شده و بر اساس یک نمونه موزه است. این پرنده بر روی بدن خود الگوی مخالف داشت: پرهای ماده در سمت راست و پرهای نر در سمت چپ.
دانشمندان هنوز دقیقاً نمی دانند دلیل این وضعیت جنسیتی چیست. یک نظریه پیشرو این است که در نتیجه خطا در تولید سلول های تخم در پرندگان ماده رخ می دهد.
پرندگان ماده دارای دو کروموزوم جنسی متفاوت به نام های W و Z هستند، در حالی که پرندگان نر دارای دو کروموزوم Z هستند. یک خطا در تولید تخمک می تواند منجر به دو سلول همپوشانی یا جدا نشده کامل شود، یکی با کروموزوم W (W) و دیگری با کروموزوم Z (Z).
اگر این سلول های تخمک توسط دو اسپرم مختلف بارور شوند، نتیجه ممکن است یک پرنده نیمه نر و نیمه ماده باشد.
با این حال، ویژگی های داخلی این پرنده هنوز یک راز باقی مانده است. در برخی، اما نه همه مواردی که قبلاً مطالعه شده بود، پرندگان ژینادرومورفیک اندام تناسلی داخلی دارند که با پرهای خارجی آنها مطابقت دارد: با یک تخمدان در یک طرف و یک بیضه در طرف دیگر.
مشاهدات گذشته نشان می دهد که برخی از پرندگان ژیناندرومورف می توانند با موفقیت جفت گیری و تولید مثل کنند. با این حال، این زنبور عسل سبز هرگز جفت گیری یا تعامل با گونه های دیگر دیده نشد.
به گفته محققان، این پرنده منزوی بود و اغلب هنگامی که پرندگان دیگر پناهگاه را ترک می کردند، در ایستگاه تغذیه آویزان می شد. بنابراین مشخص نیست که آیا این پرنده در نهایت می تواند مانند نمونه های دیگر جفت گیری کند یا خیر.
نتایج مشاهدات جدید در نشریه علمی “Journal of Field Ornithology” منتشر شده است.
منبع: یورونیوز
گفتگو در مورد این post