دلیل روی آوردن مردم به آهنگ های غمگین چیست؟

شاید دلیل اصلی گوش دادن به موسیقی غمگین لذت نبردن از احساس غم و اندوه باشد و افراد به دلیل حس ارتباط به این نوع موسیقی گوش می دهند.

به گزارش صبح به نقل از زومیت; یک پارادوکس در موسیقی غمگین وجود دارد: ما در زندگی واقعی از غم لذت نمی بریم، اما از هنری لذت می بریم که این احساس را در ما ایجاد می کند. محققان بی شماری از زمان ارسطو برای حل این تناقض تلاش کردند.

شاید از طریق موسیقی، نوعی کاتارسیس از احساسات منفی را تجربه کنیم. کاتارسیس در اینجا به معنای تهذیب و تزکیه روح است. شاید یک مزیت تکاملی در این احساس غم وجود داشته باشد یا شاید بخواهیم برای رنج خود ارزش قائل باشیم. شاید بدن ما در پاسخ به اختلال اضطرابی هورمون هایی تولید کند، موسیقی که منجر به احساس آرامش می شود.

به گزارش نیویورک تایمز، دکتر نوب، فیلسوف تجربی و روانشناس در دانشگاه ییل، در مطالعه جدیدی که در مجله آموزش زیبایی شناسی منتشر شد، این سوال را مطرح کرد که هدف از موسیقی غمگین چیست؟ او سعی کرد تضاد این نوع موسیقی را حل کند. در طول سال ها، او به این نتیجه رسید که مردم اغلب دو تصور از یک چیز دارند.

به عنوان مثال، آنها می توانند افرادی را هنرمند بدانند که دارای مجموعه ای از خصوصیات مانند استعداد ذاتی در کار با قلم مو باشند. اما اگر ارزش‌های انتزاعی مانند خلاقیت، کنجکاوی یا علاقه نداشته باشند و فقط شاهکارهای قدیمی را برای کسب سود بازآفرینی کنند، می‌توان گفت که هنرمند نیستند. به گفته دکتر نوب و شاگرد سابقش تارا ونکاتسان، دانشمند شناختی، شاید موسیقی غمگین نیز ماهیتی دوگانه دارد.

تحقیقات فوق نشان می دهد که واکنش عاطفی ما به موسیقی چند بعدی است. با گوش دادن به یک آهنگ زیبا لزوماً احساس خوشحالی نمی کنید و با گوش دادن به یک آهنگ غمگین لزوماً احساس ناراحتی نمی کنید.

واکنش انسان ها به آهنگ غمگین چیست؟

بر اساس مطالعه ای در سال 2016، پاسخ عاطفی 363 شنونده به آهنگ های غمگین به سه دسته تقسیم شد: غم و احساسات منفی قوی مانند خشم، وحشت و ناامیدی، دلتنگی، غم و اندوه آرام و شفقت به خود و در نهایت غم شیرین که خوشایند است. درد از دلداری و تفاهم می آید. بسیاری از پاسخ دهندگان ترکیبی از هر سه را گزارش کردند. محققان این تحقیق را “پنجاه طیف آبی” نامیدند.

با توجه به لایه های احساسی و ابهام زبان، عجیب نیست که موسیقی غمگین پارادوکس ایجاد کند. اما معلوم نیست چرا حس لذت یا معنا را القا می کند. برخی از روانشناسان بررسی کرده اند که چگونه جنبه های خاصی از موسیقی، مانند موقعیت، زیر و بم، ریتم و طنین، با احساسات شنوندگان مرتبط است.

بر اساس تحقیقات انجام شده، برخی از انواع آهنگ ها کارکرد تقریباً جهانی دارند: به عنوان مثال، در بین کشورها و فرهنگ های مختلف، لالایی ها ویژگی های صوتی مشابهی دارند که باعث می شود کودکان و بزرگسالان احساس امنیت کنند. توماس آیرولا، موسیقی شناس در دانشگاه دورهام انگلستان و محقق مطالعه «طیف پنجاه» می گوید:

در طول زندگی، ما یاد می گیریم که بین احساسات خود و آنچه می شنویم ارتباط برقرار کنیم. ما بیان احساسی را در گفتار تشخیص می دهیم و اغلب این نشانه ها به روشی مشابه در موسیقی استفاده می شود.

محققان دیگری مانند پاتریک جوسلین، روانشناس موسیقی از دانشگاه اوپسالا در سوئد، معتقدند که چنین یافته هایی ارزش موسیقی غمگین را آشکار می کند. او در مقاله ای می نویسد که موسیقی غمگین می پرسد که چرا “پارچه دوم سمفونی ارویکا بتهوون حس غم را برمی انگیزد؟” منجر به این سوال می شود که “چرا یک قدم آهسته منجر به احساس غم و اندوه می شود؟”

مکانیسم هایی که باعث ایجاد احساس غم و اندوه می شود

بر اساس یافته‌های جاسلین و همکارانش، مکانیسم‌های شناختی وجود دارد که از طریق آنها احساس غم و اندوه در شنوندگان القا می‌شود. این مکانیسم ها عبارتند از: واکنش های ناخودآگاه در ساقه مغز، هماهنگ سازی ریتم با ریتم درونی مانند ضربان قلب، واکنش های شرطی به صداهای خاص، برانگیختن خاطرات، سرایت عاطفی، اندازه گیری بازتابی موسیقی.

شاید از آنجایی که غم و اندوه یک احساس قوی است، می تواند پاسخی همدلانه و مثبت ایجاد کند. در واقع درک غم و اندوه دیگران واکنش اجتماعی را برمی انگیزد.

هدف از گوش دادن به موسیقی غمگین لزوماً انتقال غم نیست. بلکه در حال ایجاد حس ارتباط است.

دکتر نوب به همراه دکتر ونکاتسان و جورج نیومن، روانشناس دانشکده مدیریت رتمن، آزمایشی دو مرحله ای برای آزمایش این فرضیه طراحی کردند. در بخش اول آزمایش، آنها یکی از چهار توصیف آهنگ را به بیش از 400 شرکت‌کننده دادند.

در توضیح آهنگ اول نوشته شده بود: «انتقال احساسات پیچیده و عمیق، اما از نظر فنی پر از خطا». قطعه دوم به عنوان “موسیقی بدون خطاهای فنی که احساسات پیچیده و عمیق را منتقل نمی کند” توصیف شد. آهنگ سوم به عنوان “بسیار احساسی و از نظر فنی بی عیب” و آهنگ چهارم “از نظر فنی ناقص و غیر احساسی” توصیف شد.

از آزمودنی ها خواسته شد تا در مقیاس هفت درجه ای نشان دهند که آیا آهنگ آنها منظور موسیقی را بیان می کند یا خیر. هدف آنها این بود که نشان دهند موسیقی چقدر مهم است که احساسات و به طور کلی شادی، غم، نفرت یا هر احساس دیگری را در سطح شهودی بیان کند.

به طور کلی، آزمودنی‌ها گزارش دادند که آهنگ‌های عمیقاً احساسی اما از نظر فنی ناقص، ماهیت موسیقی را به بهترین شکل منعکس می‌کنند. به عبارت دیگر، بیان احساسی ارزش برجسته تری نسبت به جنبه فنی داشت.

در بخش دوم آزمایش که شامل 450 موضوع جدید بود، محققان به هر شرکت‌کننده 72 توصیف از آهنگ‌های احساسی دادند که احساساتی مانند «تحقیر»، «خودشیفتگی»، «الهام» و «شهوت» را منتقل می‌کردند.

برای مقایسه، آنها عباراتی را به شرکت کنندگان دادند که تعامل مکالمه ای را در بیان احساسات افراد نشان می دهد. به عنوان مثال یکی از عبارات این بود: “یک آشنا در مورد هفته گذشته و احساس اشتیاق خود با شما صحبت می کند”.

به طور کلی، احساساتی که آزمودنی ها دریافت می کنند به شدت ریشه در “هدف موسیقی” دارند و شبیه به احساساتی هستند که باعث می شود افراد در گفتگو با یکدیگر احساس نزدیکی کنند: احساساتی مانند عشق، شادی، تنهایی، غم، وجد، و صلح

گوش دادن به آهنگ غمگین برای درک ارتباط با دیگران

ماریو اتی پیکر، فیلسوف دانشگاه لوول شیکاگو، نتایج این مطالعه را شگفت انگیز می داند. پس از بررسی داده‌ها، او به یک ایده نسبتا ساده رسید: «شاید دلیل اینکه ما به موسیقی گوش می‌دهیم، فقط یک واکنش احساسی نیست، بلکه این کار را برای درک ارتباط با دیگران انجام می‌دهیم؛ زیرا طبق گزارش‌های بسیاری از افراد، موسیقی غمگین با وجود ابعاد هنری لزوماً لذت بخش نیست.

به عبارت دیگر، طبق پارادوکس موسیقی غمگین، عشق ما به موسیقی نتیجه ستایش مستقیم غم نیست. بلکه نتیجه ارج نهادن به ارتباط با دیگران است».

دکتر آیرولا همچنین در تحقیقات خود به این نتیجه رسید که افراد همدل احتمالاً تحت تأثیر موسیقی غمگین ناآشنا قرار می گیرند. آنها تمایل دارند در این نوع غم و اندوه خیالی شرکت کنند.

این افراد در واکنش به موسیقی غمگین نیز تغییرات هورمونی قابل توجهی از خود نشان می دهند. اما موسیقی غمگین مانند پیاز لایه های زیادی دارد و این توضیح می تواند زمینه ای برای سوالات دیگری باشد. مثلا با چه کسی ارتباط برقرار کنیم؟ هنرمند یا با گذشته خودمان؟ یا حتی با یک فرد خیالی؟

دلیل روی آوردن مردم به آهنگ های غمگین چیست؟ اولین بار در صبح. ظاهر شد.