به خوبی ثابت شده است که روابط عاطفی می تواند سلامت شما را بهبود بخشد و حتی به شما کمک کند طولانی تر زندگی کنید. اما آیا دوستی همان فواید را به همراه دارد؟
به گزارش صبح به نقل از فرارو، «لیدیا دنورث» روزنامه نگار علمی که کتابی درباره علم دوستی نوشته است، از تأثیر انزوای اجتماعی بر سیستم ایمنی انسان شگفت زده شد.
به عنوان مثال، زمانی که تنها هستید، گلبول های سفید خون رفتار خود را تغییر می دهند که منجر به التهاب بیشتر و ضعیف شدن پاسخ ایمنی می شود. دنورث می گوید: «فکر می کنم شگفت انگیز است که بدن ما به این شکل کار می کند.
این تنها سیستم ایمنی نیست که از طریق ارتباط اجتماعی تقویت می شود. افرادی که از نظر اجتماعی یکپارچه هستند زندگی طولانی تر و سالم تری دارند، آنها در خطر کمتری برای ابتلا به فشار خون بالا هستند.
همچنین، تحقیقات نشان میدهد که دوستان میتوانند به افراد کمک کنند بهتر بخوابند و حتی سریعتر بهبود پیدا کنند.
در برخی موارد، قطع ارتباط اجتماعی نسبت به علل اصلی مرگ، مانند سیگار کشیدن و کلسترول بالا، خطر مرگ بیشتری را به همراه دارد.
به طور کلی پذیرفته شده است که انزوای اجتماعی تقریباً هر مشکل سلامتی را تشدید می کند. برای مثال، اگر از نظر اجتماعی فعال نباشید، اغلب از نظر فیزیکی فعال نخواهید بود.
تعاملات بسیار مهم
تحقیقات سعیده حشمتی، روانشناس دانشگاه کلرمونت و همکارانش نشان می دهد که صرف نظر از اینکه عشق از کجا می آید یا چه نوع رابطه ای است، کیفیت آن تعاملات بسیار مهم است.
آنها در مقاله مربوط به نتایج بررسی خود نوشتند: «مثلاً وقتی بیمار هستید، می توانید از یکی از اعضای خانواده مراقبت دریافت کنید، اما می توانید آن کمک را با همان میزان عشق و محبت یک دوست دریافت کنید. “
با این حال، از نظر تاریخی نقش دوستی در حفظ سلامت ما نادیده گرفته شده و بی اهمیت تلقی شده است. دههها پژوهش علمی نشان میدهد که این یک تصور اشتباه است.
دنورث هشدار می دهد: “دوستان سزاوار احترام بیشتری هستند و نباید همیشه در لیست اولویت های ما آخرین نفر باشند.” در برخی موارد ممکن است دوستی بیشتر از ازدواج یا خانواده از ما محافظت کند.
ارزیابی بر اساس دادههای جمعآوریشده از ۹۷ کشور نشان داد که در حالی که ارزشگذاری خانواده و دوستان با سلامتی بهتر و شادی کلی همراه است، برای افراد مسنتر، دوستی برای سلامتی و شادی مهمتر است.
انواع مختلف دوستی
در حالی که به نظر می رسد برخی از الگوهای مشترک در دوستی در بین فرهنگ ها وجود دارد، بسیاری از تحقیقات بر روی جوامع مرفه و عمدتا سفیدپوست متمرکز شده است.
به ویژگی های دوستی در میان سایر گروه ها توجه چندانی نشده است.
حشمتی میگوید در میان فرهنگها، دوستی شکلی از وابستگی متقابل داوطلبانه است که در طول زمان تغییر میکند، زیرا هر دو فرد اهداف اجتماعی و عاطفی خود را دنبال میکنند.
با این حال، دوستی احتمالاً تحت تأثیر انتظارات فرهنگی است، به عنوان مثال در مورد اینکه آیا تعاملات باید خودانگیخته تر باشد یا مبتنی بر تشریفات و تعهدات رسمی باشد، و اینکه آیا وفاداری و اعتماد مهمتر از استقلال و رشد شخصی است.
تفاوت های قابل توجهی در تحقیقات در مورد دوستی در طول عمر نشان داده شده است.
منحنی U دوستی
دنورث گزارش می دهد که چیزی شبیه منحنی U در مورد زمان صرف شده با دوستان وجود دارد: دوستی برای ساختن هویت نوجوانان بسیار مهم است، برای بزرگسالان میانسال کمتر برجسته است و تا حدودی برای بزرگسالان مسن تر اهمیت کمتری دارد.
در تحقیقات علوم اعصاب نیز نشانه ای قوی از این موضوع وجود دارد. چندین مطالعه از تصویربرداری رزونانس مغناطیسی عملکردی (fMRI) برای ارزیابی الگوهای فعالیت مغز هنگام تعامل شرکت کنندگان با دوستان استفاده کرده اند.
نتایج نشان می دهد که تعاملات اجتماعی از طریق مهارت هایی مانند درک دیدگاه دیگران، مغز را فعال می کند. همچنین، به نظر میرسد تعامل اجتماعی باعث افزایش فعالیت ناحیهای از مغز درگیر در پاداش میشود.
در یک مطالعه، محققان دریافتند که وقتی به شرکتکنندگان این فرصت داده میشود که برای دوست خود پول به دست آورند یا آن پول را با دوست خود تقسیم کنند، بخشهای پاداش مغزشان فعالتر میشود.
برنا گوروغلو، عصب شناس رشدی در دانشگاه لیدن هلند، می گوید که به ویژه در دوران نوجوانی، هنگام دریافت جایزه برای بهترین دوست قدیمی، حساسیت بخش پاداش مغز افزایش می یابد. او می گوید این موضوع در سن 15 تا 16 سالگی به اوج خود می رسد.
حشمتی به نظریه ارتباط عاطفی-اجتماعی اشاره می کند که معتقد است با افزایش سن و تغییر حس زمان در افراد، گزینش بیشتری نسبت به تعاملات اجتماعی خود پیدا می کنند.
بنابراین، در حالی که در سنین بزرگسالی هستید، ممکن است وقت خود را صرف انواع مختلف دوستی ها و روابط کنید، فقط به این دلیل که در حال کاوش هستید، و همانطور که به سمت میانسالی پیش می روید، روابط زیادی را پیدا خواهید کرد که برای شما مفید است. شما قطع نخواهید کرد و فقط روابطی را حفظ خواهید کرد که برای سلامت روحی و جسمی شما مفید است.
کیفیت دوستی
کیفیت دوستی های ما اهمیت دارد، به خصوص وقتی که سن ما بالا می رود.
با این حال، حتی دوستی های معمولی در طول زندگی مفید هستند.
روابط ضعیف برای گسترش دسترسی ما به اطلاعات مفیدتر است، در حالی که دوستی های قوی آنهایی هستند که پشتیبانی کلیدی را فراهم می کنند.
انواع دوستی ها نیز مفید است. به نظر می رسد داشتن تنوع گسترده تری از روابط اجتماعی برای سلامتی ما بهتر است و حتی ممکن است توانایی ما را برای جلوگیری از ابتلا به سرماخوردگی افزایش دهد.
حشمتی میگوید تا زمانی که مردم انتظارات یکسانی داشته باشند، دوستیهای ضعیفتر همچنان میتوانند ارزشمند باشند. با این حال، اگر یکی از دوستان انتظار بازدید هفتگی را داشته باشد در حالی که دیگری چند پیام واتس اپ را در سال ترجیح می دهد، یک عدم تطابق آشکار وجود خواهد داشت.
مفاهیم عملی علم دوستی
تحقیقات نشان می دهد که بین زمان صرف شده با دوستان و اینکه آیا مغز بعداً طرد شدن را به عنوان تهدید کننده پردازش می کند، ارتباط وجود دارد. به عنوان مثال، مطالعه ای روی دانش آموزان دبیرستانی لس آنجلس نشان داد که آنهایی که زمان بیشتری را با دوستان خود می گذرانند، حتی دو سال بعد حساسیت کمتری نسبت به طرد اجتماعی نشان دادند.
گوروغلو می گوید: «هرچه تعاملات مثبت بیشتری با دوستان داشته باشید، بیشتر می توانید یک سیستم پاداش خوب را حفظ کنید. آنچه از علم گسترده تر دوستی مشخص است این است که پرورش دوستی باید یک فرآیند مادام العمر باشد.
دنورث می گوید: «افراد میانسال اگر فکر می کنند می توانند تا دهه پنجم و ششم خود صبر کنند تا روی دوستی تمرکز کنند، سخت در اشتباه هستند. از نقطه نظر بالینی، این بدان معنی است که مداخلات بهداشتی متمرکز بر مبارزه با تنهایی نباید تنها سالمندان را هدف قرار دهد.
تجویز اجتماعی، که در آن پزشکان علاوه بر یا به جای درمان معمول پزشکی، فعالیت های اجتماعی یا تفریحی را برای بیماران خود تجویز می کنند، اغلب برای سالمندان انجام می شود.
با این حال، واقعیت این است که تنهایی فقط برای افراد مسن نیست.
تحقیقات نشان داده است که در تمام گروه های سنی، پیوستن به گروه های پیاده روی بر افرادی که داروهای ضد افسردگی مصرف می کردند، تاثیر مثبت داشته و حتی با نظر پزشک، مصرف قطعی آن داروها را نیز به دنبال داشته است.
برنامه های بلند مدت، نه فعالیت های یکباره، می توانند دوستی های پایدار ایجاد کنند. شما شبکههای اجتماعی خود را میسازید، توانایی بیشتری برای مقابله با مسائل بهداشتی یا عوامل تعیینکنندهتر سلامتی مانند مسکن پیدا میکنید و در واقع یک اثر موجی ایجاد میکنید.
البته، نسخه اجتماعی یک درمان نیست و ممکن است برای همه مقرون به صرفه نباشد. هزینه های زندگی قطعا مانع از معاشرت افراد با یکدیگر می شود. دسترسی به وسایل حمل و نقل و حتی قیمت یک فنجان چای ممکن است مانعی در این مسیر باشد.
به طور کلی، در حالی که نیاز به شواهد سیستماتیک تری در مورد اینکه چه نوع مداخلاتی برای دوستی های ارتقا دهنده سلامت بهتر است، وجود دارد، مراحل ساده ای وجود دارد که تقریباً همه ما اکنون می توانیم انجام دهیم. یک درس اساسی این است که دوستان را نباید بدیهی انگاشت. همانطور که دنورث می گوید: “ما زمان محدودی در روز داریم و دوستی نیاز به سرمایه گذاری دارد”. این سرمایه گذاری همیشه آسان نیست، اما سود سهام به همراه دارد.
داشتن نوشته “دوست” سلامت زندگی شما را تضمین می کند! اولین بار در صبح. ظاهر شد.
گفتگو در مورد این post