پاندا قرمز ظاهری زیبا و به راحتی قابل تشخیص دارد
پاندا قرمز به راحتی با خز قهوه ای مایل به قرمز در بالا و سیاه در قسمت زیرین با علائم سفید روی صورت تشخیص داده می شود.
این ترکیب رنگی به آنها کمک میکند تا با خزههای قرمز، گلسنگهای سفید و برگهای زرد-نارنجی-قرمز زیستگاه جنگلی خود، استتار کرده و از شکارچیان پنهان بمانند.
پاندای قرمز با پاندای غول پیکر ارتباط نزدیکی ندارد
پاندای قرمز با وجود نامش، در واقع ارتباط نزدیکی با پاندای غول پیکر ندارد. در واقع نام پاندا ابتدا برای این حیوان استفاده شد و نه خرس سیاه و سفید بزرگتر.
Frédéric Cuvier، جانورشناس فرانسوی، اولین بار در سال 1825 پاندا قرمز را توصیف کرد، دهه ها قبل از فهرست بندی پاندا غول پیکر.
پاندای قرمز خانواده ژنتیکی مستقل خود را دارد
پانداهای قرمز تنها موجودات زنده در خانواده خود، Ailuridae هستند. در واقع، موقعیت طبقه بندی آنها مدتهاست موضوع بحث علمی بوده است. آنها ابتدا در خانواده راکون و سپس در خانواده خرس طبقه بندی شدند. با این حال، پانداهای قرمز بر اساس آخرین تحقیقات ژنتیکی در خانواده مستقل خود قرار می گیرند.
دم پاندای قرمز نقش مهمی دارد
پاندا قرمز دارای دمی بلند و پرپشت با حلقه های قرمز و زرد است. این حیوان از دم خود برای حفظ تعادل روی درختان استفاده می کند. همچنین در زمستان آن را به دور خود می پیچد تا گرم شود. پاندای قرمز حتی می تواند از دم خود به عنوان بالش برای خواب استفاده کند.
پاندا قرمز دوست دارد بامبو و غذاهای شیرین بخورد
پانداهای قرمز نتیجه چیزی هستند که طبیعت گرایان آن را تکامل همگرا می نامند: آنها به عنوان گوشتخواران طبقه بندی می شوند، در حالی که مانند پانداهای غول پیکر، بیشتر از بامبو تغذیه می کنند.
پانداهای قرمز رژیم غذایی خود را با میوه ها، پرندگان و تخم مرغ و حشرات تکمیل می کنند و به غذاهای شیرین علاقه دارند. آنها همچنین دارای یک پاندای غول پیکر، یک استخوان مچ دست اصلاح شده برای گرفتن بامبو هستند.
پاندای قرمز بیشتر وقت خود را صرف خوردن و خوابیدن می کند
به دلیل محتوای کم مواد مغذی رژیم غذایی، پانداهای قرمز اغلب انرژی کمی دارند و بیشتر وقت خود را صرف خوردن و خوابیدن می کنند.
در دمای بسیار پایین، پانداهای قرمز می توانند خفته و غیرفعال شوند. سرعت متابولیسم آنها کاهش می یابد و تنها هر چند ساعت یک بار افزایش می یابد تا زمانی که حیوان بیدار شود و بتواند به دنبال غذا باشد.
پاندا قرمز در بالا رفتن از درخت بسیار خوب است
پانداهای قرمز کوهنوردان ماهری هستند و از درختان به عنوان پناهگاه، وسیله ای برای فرار از شکارچیان و حمام آفتاب استفاده می کنند.
مچ پاهای آنها بسیار انعطاف پذیر است و می توانند مستقیماً از درخت بالا بروند. پنجه های بلند، تیز و نیمه جمع شونده نیز به آنها کمک می کند تا به راحتی از میان شاخه های درخت عبور کنند.
پاندا قرمز هنگام تحریک یا تهدید روی دو پای خود می ایستد
پانداهای قرمز می توانند روی دو پای خود بایستند. این در واقع یک مکانیسم دفاعی است زمانی که حیوان تحریک می شود یا تهدید می شود که خود را بزرگتر نشان دهد. همچنین، آنها ممکن است صداهای بلند ایجاد کنند، با پنجه های تیز خود از خود دفاع کنند، یا بوی بد را از غدد بویایی خود خارج کنند.
پانداهای قرمز بیشتر اوقات منزوی هستند
پانداهای قرمز معمولاً موجوداتی منفرد هستند، اما در طول فصل تولید مثل به صورت جفت دیده می شوند. مانند پاندای غول پیکر، پاندای قرمز ماده تنها برای یک یا دو روز در سال بارور می شود.
حیوان ماده پس از جفت گیری لانه می سازد یا از تنه درختان توخالی یا غارهای کوچک برای زایمان استفاده می کند. حیوان نر به ندرت به جفت خود برای بزرگ کردن بچه کمک می کند.
پاندا قرمز روز خاص خود را دارد
از سال 2010، سومین شنبه سپتامبر به عنوان روز جهانی پاندا قرمز جشن گرفته می شود. هدف از این اقدام افزایش آگاهی عمومی و حمایت از حفاظت از پانداهای قرمز است زیرا زندگی آنها به دلیل از دست دادن زیستگاه و شکار غیرقانونی تهدید می شود.
شاید کمتر از 10000 پاندای قرمز در طبیعت باقی مانده باشد که در جنگل های کوهستانی کشورهای آسیایی مانند نپال، هند، چین، بوتان و میانمار یافت می شوند.
گفتگو در مورد این post