بازار؛ گروه بین الملل: سایت تحلیلی نشنال اینترست اخیرا مقاله ای با عنوان «جام 29 در خزر: فرصتی برای کاهش تغییرات آب و هوایی و ایجاد ثبات در منطقه» به قلم «یوجین چاوسوفسکی» منتشر کرده است. ترجمه مقاله در ادامه می آید.
هنگامی که رهبران جهان در اواخر سال جاری برای اجلاس آب و هوای C29 در آذربایجان گرد هم می آیند، این رویداد از بسیاری جهات به عنوان یک فشارسنج مهم عمل خواهد کرد. مانند جام های قبلی، انتشار کربن جهانی را بررسی می کند و تلاش های بین المللی برای مبارزه با تغییرات آب و هوا را ارزیابی می کند. این رویداد همچنین به عنوان یک آزمون تور بزرگ برای آذربایجان عمل خواهد کرد، هم از نظر توانایی آن در هدایت روندها به سمت راه حل های آب و هوایی موثر و هم از نظر مسائلی که کشورهای میزبان – به ویژه کشورهای تولید کننده انرژی – ناگزیر باید با آن دست و پنجه نرم کنند. با آن روبرو هستند.
با این جام فرصت های قابل توجهی به دست می آید و یکی از این فرصت ها در پتانسیل تقویت تعامل غرب با آذربایجان و منطقه وسیع تر دریای خزر از جمله قفقاز و آسیای میانه است. این منطقه نه تنها دارای پتانسیل انرژی سبز قابل توجهی برای کمک به ایالات متحده و اتحادیه اروپا برای تقویت امنیت انرژی و مبارزه با تغییرات آب و هوایی است، بلکه موقعیت استراتژیک آن می تواند به غرب در مقابله با چالش های سیاست خارجی گسترده تری از روسیه و چین کمک کند. کاهش بی ثباتی در منطقه خزر بنابراین، غرب باید قبل از برگزاری نشست جام بیست و نهم در آبان ماه، بر سه حوزه کلیدی تعامل مرتبط با منطقه خزر تمرکز کند.
حوزه اول به طور مستقیم با تغییرات آب و هوایی و همکاری انرژی پایدار مرتبط است. قطعا تلاش های قابل توجهی برای گسترش این گونه همکاری ها بین غرب و کشورهای مرزی خزر صورت گرفته است. به عنوان مثال، تنها چند ماه پس از آغاز تهاجم گسترده روسیه به اوکراین، اتحادیه اروپا و آذربایجان یادداشت همکاری استراتژیک انرژی امضا کردند که شامل افزایش صادرات گاز طبیعی آذربایجان به اروپا به 20 میلیارد متر مکعب در سال تا سال 2027 بود. ; همچنین حمایت اتحادیه اروپا از آذربایجان برای کاهش گاز متان در تولید گاز این کشور. سال گذشته، ایالات متحده تعامل خود را با کشورهای آسیای مرکزی در قالب C5+1 افزایش داد که شامل اولین اجلاس سران جو بایدن، رئیس جمهور آمریکا و پنج رئیس جمهور آسیای مرکزی، و همچنین آغاز گفتگوی مهم در مورد مواد معدنی بود. گسترش همکاری انرژی پاک
در حالی که اینها گام های اولیه ضروری هستند، غرب باید چنین یادداشت ها و قالب های گفتگو را به گسترش ملموس روابط انرژی پایدار با کشورهای مرزی خزر تبدیل کند. یکی از راه‌های انجام این کار، افزایش سرمایه‌گذاری بخش خصوصی در منطقه از سوی شرکت‌های غربی به عنوان مکمل طرح‌های دولت ایالات متحده آمریکا و اتحادیه اروپا است. این نه تنها هر دو طرف را قادر می‌سازد تا سهم خود را در کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای جهانی نشان دهند، بلکه انتقال آب و هوای منطقه پرمصرف سوخت فسیلی خزر را بهبود می‌بخشد و پروژه‌های مشترکی را به آذربایجان پیشنهاد می‌کند که در اجلاس آتی CUP مورد بحث قرار خواهند گرفت. برجسته شدن
تمرکز نظامی روسیه بر جنگ با اوکراین، ضعف های وضعیت حمایت از امنیت روسیه در قفقاز و آسیای مرکزی را آشکار کرده است.
دومین حوزه ای که غرب باید روی آن تمرکز کند رقابت با روسیه و چین است که هر دو در منطقه خزر بسیار فعال هستند. چین به عنوان بزرگترین شریک تجاری منطقه ظاهر شده است. روسیه موقعیت خود را به عنوان قدرت امنیتی مسلط در دریای خزر از جمله پایگاه های نظامی در کشورهایی مانند ارمنستان، قرقیزستان و تاجیکستان حفظ کرده است. با این حال، پکن و مسکو در ماه های اخیر با چالش هایی برای مواضع خود مواجه بوده اند. چین با فشارهای اقتصادی در جبهه داخلی و پیچیدگی های طرح کمربند و جاده دست و پنجه نرم می کند. تمرکز نظامی روسیه بر جنگ با اوکراین، ضعف های وضعیت حمایت از امنیت این کشور در قفقاز و آسیای مرکزی را آشکار کرده است.
به این ترتیب فرصت رقابت موثرتر غرب با روسیه و چین در منطقه خزر فراهم می شود. یکی از راه‌های انجام این کار، اهرم همکاری در بخش انرژی سبز برای ایجاد ارتباط بیشتر با منطقه و درون منطقه، به‌ویژه از طریق کریدور ترانس خزر است. راه دیگر برای انجام این کار کاهش رویکرد عمدتا تنبیهی در منطقه به رویکردی سازنده تر است. این امر می تواند با محدود کردن تأثیر تحریم های ثانویه بر کشورهای دریای خزر مرتبط با جنگ روسیه در اوکراین انجام شود. به ویژه، ایالات متحده آمریکا باید به دنبال لغو اصلاحیه جکسون وانیک باشد که روابط تجاری با آذربایجان و به ویژه با کشورهای آسیای مرکزی را محدود کرده است.
سومین حوزه ای که غرب باید روی آن تمرکز کند، مبارزه با بی ثباتی در منطقه خزر است. همانطور که درگیری نظامی اخیر بین آذربایجان و ارمنستان نشان داد، توانایی روسیه برای ایفای نقش میانجی و حافظ صلح در منطقه بی اثر بوده است و از آنجایی که دولت ارمنستان آشکارا خواستار کاهش اتکای امنیتی خود به مسکو و در عوض افزایش روابط شده است. با بررسی غرب، این همچنین به واشنگتن و بروکسل فرصتی برای تقویت تعامل خود در منطقه خزر می دهد.
با این حال، غرب نباید از چنین فرصتی برای حمایت از یک طرف در برابر دیگری برای دستیابی به اهداف سیاسی استفاده کند که می تواند برای صلح مضر باشد. در عوض، این اجلاس می‌تواند فرصتی برای ایالات متحده و اتحادیه اروپا برای ارتقای دیپلماسی و ایجاد پایه‌ای برای تقویت بیشتر ارتباطات منطقه‌ای باشد. در حالی که چالش های سیاسی و دیپلماتیک برای غلبه بر مذاکرات پس از جنگ بین ارمنستان و آذربایجان باقی مانده است، ارتباطات بیشتر باید به جای سیاسی شدن توسط غرب یا کشورهای دریای خزر تشویق شود. در حالی که اختلافات سیاسی و دیپلماتیک بین باکو، ایروان و غرب اجتناب ناپذیر است، این اختلافات باید به طور مؤثرتری برای پیگیری اهداف مشترک، مانند اتصال اقتصادی بیشتر و کمک به انتقال انرژی، مدیریت شوند.
ارمنستان تمایل خود را برای پیوستن به کریدور حمل و نقل انرژی شرق به غرب با برقراری ارتباط با آذربایجان و ترکیه ابراز کرده است و پیشرفت هایی در موضوعاتی مانند تعیین مرز مستقیم بین باکو و ایروان حاصل شده است.
در واقع ارمنستان تمایل خود را برای پیوستن به کریدور حمل و نقل انرژی شرق به غرب با ایجاد ارتباط با آذربایجان و ترکیه ابراز کرده است و پیشرفت هایی در زمینه مسائلی مانند تعیین حدود مرز مستقیم بین باکو و ایروان حاصل شده است. چنین سیگنال هایی در کنار حمایت ارمنستان از میزبانی آذربایجان در جام بیست و نهم نشان می دهد که فرصت پیشرفت دیپلماتیک واقعی است. اگر ایالات متحده و اتحادیه اروپا بتوانند همکاری های بیشتری را بین کشورهای دریای خزر تقویت کنند، این امر توانایی آنها را برای ایفای نقش دیپلماتیک فعال در منطقه افزایش می دهد.
با نزدیک شدن به جام بیست و نهم، دستاوردهای زیادی برای غرب و منطقه خزر رقم می خورد. همکاری بیشتر در زمینه انرژی پاک می تواند ارتباط منطقه ای را افزایش دهد، با تغییرات آب و هوایی مبارزه کند، و انعطاف پذیری و ثبات را در منطقه ایجاد کند. البته همیشه چالش هایی در ارتباط با هر یک از این عناصر وجود خواهد داشت. اما میزان مانور مشترک غرب و خزر بر سر این مخاطرات و چالش ها می تواند پیامدهای مهمی برای اجلاس جام بیست و نهم و پس از آن داشته باشد.
گفتگو در مورد این post