بازار؛ گروه آب و انرژی: شاید اغراق نباشد اگر نفت را تاثیرگذارترین عامل بر مولفه های اقتصادی، اجتماعی و سیاسی ایران در عصر مدرن بدانیم. پویایی درآمدهای حاصل از صادرات نفت و گاز نه تنها عامل بسیار تعیین کننده ای در عملکرد اقتصاد ایران است، بلکه فراتر از آن، همواره عنصری غالب در شکل گیری رفتار دولت ها، تحولات سیاسی و اجتماعی و روابط خارجی دولت ها بوده است. . در این میان دولت سیزدهم را می توان یکی از خوش شانس ترین دولت های تاکنون دانست. همانطور که جواد اوجی گفت، فروش نفت هرگز به این خوبی نبوده است.
اگر فرض کنیم درآمدهای نفتی به صورت ارزی وصول می شود و مشکلی در این زمینه وجود ندارد، مشکل این است که دولت فربه و پرهزینه اجازه نمی دهد سهمی از این درآمدها صرف توسعه زیرساخت ها شود.
اما سوال اینجاست که چرا با وجود وضعیت خوب ایران، شرایط اقتصادی ایران هر روز بدتر می شود. ندری در این باره می گوید: حتی اگر فرض کنیم درآمدهای نفتی به صورت ارزی وصول می شود و مشکلی در این زمینه وجود ندارد، مشکل اینجاست که دولت چاق و پرهزینه اجازه نمی دهد سهمی از این درآمدها صرف شود. زیرساخت ساختمان بودن
این کارشناس اقتصادی در خصوص اینکه چرا درآمدهای نفتی در ایران باعث ارتقای سطح زندگی و رشد اقتصادی مردم نشده است، گفت: اگر قرار بود چنین اهدافی محقق شود، دولت باید درآمدهای خود را صرف ایجاد زیرساخت ها می کرد. اما متاسفانه این کار انجام نشده است.
وی ادامه داد: اقتصاد ایران به دلیل تحریم ها و سرمایه گذاری ناکافی در تولید و صادرات نفت دچار مشکل شده است. در این میان مداخلات قیمتی و حکمرانی بد انرژی باعث افزایش بیش از حد مصرف انرژی در کشور شده است. شرایط به گونه ای است که کشوری با حجم بالای ذخایر نفت و گاز در حال تبدیل شدن به یکی از واردکنندگان انرژی است.
ندری همچنین به سهم محدود نفت در اقتصاد اشاره کرد و گفت: در ابتدای دهه 1390 بیش از 25 درصد از تولید ناخالص داخلی ایران مربوط به نفت و گاز بود. اما اکنون این رقم به شدت کاهش یافته و در بهار و تابستان سال گذشته به حدود 15 درصد رسیده است. این نشان می دهد که اهمیت نفت و گاز در ساختار اقتصادی کشور نسبتاً محدود است.
گفتگو در مورد این post