الهه خادمی بازیگر نقش غزال در سریال مستوران از چالش های پیش روی خود در این سریال و لگد زدن اسب گفت.
مطابق با مهر فصل دوم سریال مستوران این روزها از شبکه آی کی سیما در حال پخش است. فصل اول این سریال به کارگردانی مسعود آب پرور و سید جمال سید حاتمی سال گذشته و فصل دوم آن به کارگردانی سیدعلی هاشمی هر شب پخش می شد. ۲۲ روی آنتن یک شبکه تلویزیونی.
الاله خادمی بازیگر فصل اول و دوم سریال مستوران است و در این سریال نقش غزل را بازی کرده است. او کارگردانی تئاتر بود و بعد از دانشگاه به صورت حرفه ای شروع به کار کرد. خادمی برای اولین بار کار خود را با تئاتر آغاز کرد و اولین حضور جدی او در سریال تلویزیونی «آشپز باشی» ساخته محمدرضا بود. وی بعدها در آثار کارگردانانی چون جیلیل سامان، سیروس مقدم، تورج اصلانی و… ظاهر شد که به بهانه پخش فصل دوم این سریال با این بازیگر جوان گفت و گو کردیم. خادمی ابتدا در مورد نقش خود در سریال مستوران به خبرنگار توضیح داد مهر وی گفت: بازی غزل در فصل اول سریال مستوران به اصطلاح سینمایی است. یک لانگ شات نمایش داده شد، اما ما غده فصل دوم را از نمای نزدیک با جزئیات و عمق بیشتری می بینیم. غزل در فصل اول یک نوجوان ناپخته بود که تصمیمات احساسی می گرفت. پس از پخش فصل اول، تماشاگران بازخورد خوبی به من دادند و نقش را دوست داشتند. در فصل دوم، بیست سال می گذرد و شخصیت غزال به بلوغ رسیده است، او اهداف بزرگ تری دارد و رئیس قبیله ای شده است که حاضر است منافع خود را بر خواسته های شخصی خود حفظ کند. تصویب
وی در ادامه به تفاوت های فصل اول و دوم «مستوران» پرداخت و گفت: فصل دوم نسبت به فصل قبل روحیه شیرین تری دارد چرا که در این فصل داستان های عاشقانه را دنبال می کنیم و موضوع داستان لطیف و جوان تر است. دوستانه. بیشتر است شخصیت های اصلی فصل دوم نیز جوان تر از شخصیت های اصلی فصل اول هستند.
افتادن از اسب و لگد خوردن
خادمی با اشاره به تفاوت بازیگری در یک اثر تاریخی با یک اثر رئالیستی، تصریح کرد: بازی در یک اثر تاریخی را نمی توان با بازی در یک اثر واقعی، در یک اثر تاریخی، از لوکیشن و گریم گرفته تا لباس و… مقایسه کرد. چندین برابر دشوارتر از کار هستند. درست است، البته این یک چالش جذاب برای بازیگر است. در بازیگری آثار تاریخی گاهی سلامت بازیگر به خطر می افتد; به عنوان مثال در این پروژه به دلیل وجود لنز در چشم و جاهایی که باز و گرد و غبار بود، چشمانم دچار مشکل شد و هفته ای چند بار به دلیل عفونت چشم به پزشک مراجعه می کردم. در یک سکانس دیگر، گروه تولید از ما دور بودند، اسبی که من سوار آن بودم تعادل خود را از دست داد و من از تپه به پایین افتادم، لباس هایم به اسب گیر کرد و اسب مدام مرا لگد زد تا آزاد شوم، فکر می کنم این یک معجزه است که هیچ اتفاقی برای من نیفتاد
وی افزود: با همه اینها نمی توان از جذابیت های یک اثر تاریخی چشم پوشی کرد. شخصیت غزل برایم جذاب بود و این نقش را نعمت می دانم. در سریال تاریخی بازیگر با وجود همه سختی ها و مشکلات وسوسه حضور و بازی در این آثار می شود.
بازیگر نقش غزال در سریال مستوران گفت: همکاری با سیدعلی هاشمی کارگردان این سریال تجربه بسیار جالبی بود، او بسیار دقیق است و دقیقا می دانست چه می خواهد انجام دهد. همه گروه وظایف خود را می دانند صحنه از قبل برای او آماده شده بود و به همین دلیل زمان بر روی صحنه فیلمبرداری تلف نمی شد، تعامل خوب او با بازیگران باعث شد تا ایده ها و پیشنهاداتی را که در ذهن داریم ارائه دهیم که به خلق کمک می کند. شخصیت ها بالغ ترند
۵ سال در پروژه ۸۷ متری کیانوش عیاری شرکت کردم
خادمی در پاسخ به این سوال که پیش از سریال مستوران در کدام پروژه حضور داشته است، گفت: حدود ۵ سال در پروژه ۸۷ متری کیانوش عیاری شرکت کردم که هنوز از سرنوشت آن خبری در دست نیست که ساخت آن آغاز شد. در سال ۱۳۹۴ و حدود دو سه سال از وضعیت این سریال باقی مانده است، امیدوارم به زودی این مشکلات برطرف و پخش شود. همکاری تلویزیون با پروژه های تولیدی موضوع بسیار مهمی است که بازیگران را به حضور در آثار تلویزیونی علاقه مند می کند.
وی با بیان اینکه این نقش برای یک بازیگر بیش از هر چیز دیگری اهمیت دارد، گفت: یکی از مهم ترین دلایل حضور من در سریال مستوران علاوه بر بازیگران بسیار خوب و حرفه ای، علاوه بر بازیگران بسیار خوب و بازیگران حرفه ای این اثر
خادمی ادامه داد: به نظر من تلویزیون باید به فیلمنامه نویسان و کارگردانان باتجربه و با تجربه و کارگردانان جوان و با انگیزه بیشتر بها بدهد و زمینه آمدن به تلویزیون و کار را برای آنها فراهم کند. یک محصول خوش ساخت قطعا مورد استقبال مخاطبان قرار خواهد گرفت.
این بازیگر با اشاره به اینکه مخاطب فکر می کند کارهایی که از شبکه خانگی پخش می شود از نظر بازیگری، کارگردانی و فیلمنامه قوی تر و بهتر است، گفت: یادم هست زمانی که سریال «آشپزی» پخش می شد در خیابان بود. خلوت بود و همه در تلویزیون بودند. موفقیت های گذشته با ساماندهی شرایط و تبلیغات و بستر توسط مدیران فعلی تلویزیون قابل تکرار است.
خادمی در پایان گفت: جا دارد از محمد حنیف نویسنده «مستوران» و عطا پناهی تهیه کننده این مجموعه که پس از سال ها روی متون کهن ایرانی کار کردند تشکر کنم. ما به ندرت آثار تاریخی ایرانی داشتیم، خوشحالم که فرصتی برای تولید این مجموعه تاریخی فراهم شده است.
گفتگو در مورد این post