عبارت «زندگی مجردی» ممکن است تصاویری از زندگی آزاد و حتی بدون محدودیت را در ذهن برخی افراد تداعی کند. بر اساس نتایج مطالعه اخیر خود، محققان دانشگاه تورنتو می گویند که برخلاف تصور رایج، اکثر مجردها درونگرا هستند و رفتارهای آنها با کلیشه هایی که اغلب در فیلم هایی که مجردها را افرادی با ارتباطات زیاد نشان می دهند به دور است.
در مطالعهای که اخیراً در بولتن اجتماعی-روانشناسی منتشر شده است، محققان نشان میدهند که چگونه ویژگیهای شخصیتی خاص، بهویژه ویژگیهایی مانند برونگرایی، وظیفهشناسی و روان رنجوری، مجرد یا متاهل بودن فرد را پیشبینی میکنند.
تصویری جدید از زندگی افراد مجرد
الین هوان، نویسنده ارشد این مطالعه گفت: «از آنجایی که نرخ ازدواج همچنان رو به کاهش است و این روزها افراد بیشتری تنها زندگی می کنند، مطالعه اخیر ما به ما کمک می کند تصویر متفاوتی از زندگی مجردی را درک کنیم. این تصویر فراتر از کلیشههای گاه اشتباه و گمراهکنندهای است که در آن افراد مجرد بهعنوان ممانعتناپذیر و گاه بدبخت معرفی میشوند. در حالی که به طور متوسط افراد متاهل نسبت به مجردها از زندگی خود رضایت بیشتری دارند، اما نمی توان از تعداد مجردهای شاد زیادی چشم پوشی کرد. در برخی موارد، روابط آنقدر که فکر می کنید نقش مهمی در رضایت کلی فرد از زندگی ندارند. ما متوجه شدیم که شخصیت یک فرد، بیش از هر مورد دیگری، تعیین می کند که چه کسی از زندگی مجردی یا متاهلی خود راضی است.»
برای این مطالعه، محققان بیش از ۱۸۰۰ شرکت کننده بین ۲۰ تا ۵۹ سال را مورد بررسی قرار دادند. این افراد حداقل شش ماه تنها زندگی کردند یا حداقل شش ماه ازدواج کردند.
شرکتکنندگان مجموعهای از پرسشنامهها را تکمیل کردند که شخصیت، رضایت از وضعیت رابطه، رضایت جنسی و رضایت کلی از زندگی را اندازهگیری میکردند تا مشخص کنند چگونه ویژگیهای شخصیتی بر رفاه در زمینه وضعیت رابطه تأثیر میگذارند.
معیار سنجش شخصیت
برای اندازه گیری شخصیت، هوان از مدل شخصیتی «۵ بزرگ» استفاده کرد که بر ویژگی های زیر تمرکز دارد: برونگرایی (اجتماعی و پرانرژی)، سازگاری (مهربان و روراست)، وظیفه شناسی (منظم و قابل اعتماد)، روان رنجوری (مضطرب، خجالتی و عصبی). و باز بودن (کنجکاو و خلاق).
جایی که یک فرد در مقیاس درون گرایی و برون گرایی قرار می گیرد به مجرد یا متاهل بودن او ارتباط زیادی دارد.
هوان میگوید: «در دنیایی که بر افراد برونگرا متمرکز است، درونگراها بهعنوان ضداجتماعی به تصویر کشیده میشوند. واقعیت این است که افراد درونگرا از زمان تنهایی و استقلال خود لذت می برند و می توانند خود را از نظر احساسی تنظیم کنند. یعنی می توانند واکنش های خود را نسبت به احساسات خود مدیریت کنند. بنابراین، یک فرد درونگرا ممکن است مجرد بودن را به متاهل بودن ترجیح دهد. از سوی دیگر، برونگراها عموماً شادتر از درونگراها هستند (صرف نظر از مجرد بودن یا نبودن آنها)، و درونگرایی در وهله اول شروع یک رابطه را کمی دشوارتر می کند. زیرا درونگراها ممکن است اغلب در موقعیت های اجتماعی قرار نگیرند. “سایر تحقیقات موجود همچنین نشان می دهد که داشتن یک رابطه ممکن است با افزایش اعتماد به نفس و گسترش دایره اجتماعی فرد را صمیمی تر کند.”
سایر ویژگی های مرتبط
محققان همچنین پیوندهای قابل توجهی (هر چند ضعیف تر) را با وظیفه شناسی و روان رنجوری یافتند. افراد مجرد کمتر با عباراتی مانند “کارها را مرتب و منظم نگه می دارد” و “کارها را به موقع انجام می دهد” همذات پنداری می کنند و با جملاتی مانند “می تواند متشنج باشد”، “اغلب احساس غمگینی می کند” و “در وضعیت خوبی است” به شدت موافق هستند. حالت”. آنها بودند.
هوان میگوید: «افراد وظیفهشناس بیشتر هدفگرا هستند، بهویژه در حرکت به سمت اهداف سنتی مانند شغل و ازدواج، و همچنین نشان دادن یک اخلاق کاری قوی. بنابراین این ویژگی ها ممکن است به تمایل و توانایی آنها برای شروع و تعهد به یک رابطه عاشقانه کمک کند. علائم افسردگی مانند غم و اندوه و انرژی کم ممکن است ادامه و حفظ رابطه را دشوارتر کند. در حالی که حمایت عاطفی که در یک رابطه عاشقانه دریافت می کنید می تواند این علائم را کاهش دهد.
در مرحله بعد، هوان به تحقیق درباره شادی در افراد متاهل در مقابل افراد مجرد می پردازد. او امیدوار است که به کار خود برای به چالش کشیدن تصورات غلط اجتماعی در مورد اینکه مردم چگونه هستند و چگونه زندگی خود را ترجیح می دهند، چه مجرد و چه متاهل، ادامه دهد.
او می گوید: «مجرد بودن یک انگ وجود دارد. می دانید، مردم می گویند: «اگر در یک رابطه بودی خوشحال تر می شدی، پس چرا اینطور نیستی؟ در حالی که این لزوما برای همه صادق نیست. “امیدوارم آنچه مردم از تحقیقات ما برداشت کنند این باشد که شما مجبور نیستید کسی باشید که نیستید – فقط خودتان باشید.”
منبع: دیجیاتو
گفتگو در مورد این post