کسب جایزه اسکار یکی از بزرگترین دستاوردهای صنعت سینما است. اما این افتخار با شرایط خاصی برای برندگان همراه است.
کیلیان مورفی، رابرت داونی جونیور، اما استون و داوین جوی راندولف تنها تعدادی از ستارگانی بودند که در نود و ششمین دوره جوایز اسکار پس از اعلام برنده شدن در بخش‌های مختلف، روی صحنه رفتند.
حتی اگر از طرفداران پر و پا قرص این رویداد نباشید، بدون شک با روند آن آشنا هستید: ابتدا نامزدها معرفی می شوند، سپس برنده اعلام می شود و تندیس براق و نمادین به او داده می شود تا با خود به خانه ببرد.
به نظر می رسد فرآیند ساده ای باشد، اما در واقع یک قانون خاص در مورد این مجسمه وجود دارد و اینکه برندگان دقیقاً چه کاری می توانند پس از ترک صحنه با آن انجام دهند.
بخش قوانین وب سایت جوایز اسکار توضیح می دهد که برندگان از تلاش برای فروش مجسمه های خود منع می شوند مگر اینکه ابتدا شرایط خاصی را داشته باشند.
شاید فکر کنید چرا کسی بخواهد جایزه اسکار را که یکی از محبوب ترین جوایز جهان است بفروشد؟
البته بعید است، اما ممکن است پس از مدتی برخی از ستاره های موفق جایی برای قرار دادن جوایز خود نداشته باشند و تصمیم به فروش یکی از آنها در قبال پول بگیرند یا شاید بخواهند مجسمه را برای یک هدف خیرخواهانه بفروشند.
دلیل فروش اسکار هر چه که باشد، آکادمی اعلام کرده است: «برندگان جوایز نمی توانند مجسمه اسکار را بفروشند مگر اینکه ابتدا آن را به قیمت ۱ دلار به آکادمی پیشنهاد دهند».
بله، درست خواندید، اگرچه مجسمه روکش طلا است، اما برندگان در صورت تمایل به فروش آن باید ابتدا آن را با قیمت ۱ دلار به آکادمی ارائه دهند.
این وب سایت افزود: «این قانون در مورد وارثان و جانشینان برندگان جوایز اسکار که ممکن است این تندیس را به ارث برده باشند یا به آنها هدیه داده باشند نیز اعمال می شود.
این قانون از سال ۱۹۵۱ برقرار شد و حتی باعث شکایت های قانونی از برخی افراد متخلف شد.
در سال ۲۰۱۴، جوزف توتالو جایزه اسکار را که عمویش جوزف رایت در سال ۱۹۴۳ دریافت کرده بود به حراج گذاشت. این مجسمه به قیمت ۷۹۲۰۰ دلار فروخته شد، اما آکادمی از توتالو و حراج دهنده به دلیل نقض قرارداد شکایت کرد.
یک قاضی در کالیفرنیا بعداً به نفع آکادمی رای داد و برنده مزایده را ملزم به بازگرداندن مجسمه کرد.
منبع: روزیاتو
گفتگو در مورد این post