به گزارش بازار، بر اساس آخرین ارزیابی آژانس بین المللی انرژی، در سال 2023 علیرغم وعده های داده شده، تولیدکنندگان سوخت فسیلی به انتشار متان ادامه داده اند و میزان انتشار متان در بخش انرژی (نفت، گاز، زغال سنگ و انرژی زیستی) 3 میلیون تن افزایش خواهد یافت. به 128 میلیون تن رسید.
با این حال، تحلیلگران در حال حاضر بر این باورند که جزر و مد در نهایت ممکن است تغییر کند. مقررات قوی تر در کشورهای عمده تولید کننده و مصرف کننده سوخت فسیلی، همراه با نظارت و شفافیت بهتر نشت متان، به خوش بینی آنها دامن زده است.
کریستف مک گلید، رئیس واحد تامین انرژی آژانس بینالمللی انرژی گفت، در حالی که انتشار گازهای گلخانهای هنوز بسیار بالاست، سال 2024 نقطه عطفی برای اقدام و شفافیت در مورد انتشار متان خواهد بود.
متان یکی از عوامل اصلی گرم شدن کره زمین است که در مقایسه با دوران پیش از صنعتی شدن 30 درصد در افزایش دمای زمین نقش دارد. اگرچه گاز متان برای مدت زمان بسیار کمتری نسبت به دی اکسید کربن در جو باقی می ماند، اما در یک افق زمانی 20 ساله، از نظر ظرفیت گرمایشی 84 برابر قوی تر از دی اکسید کربن است.
به گفته تحلیلگران، بخش انرژی پس از بخش کشاورزی دومین منبع بزرگ انتشار گاز متان مرتبط با فعالیت های انسانی است و بیشترین ظرفیت کاهش را دارد.
مک گلید با اشاره به جاه طلبانه ترین هدف دمایی توافق پاریس گفت: «اگر نتوانیم پیشرفت واقعی در کاهش متان داشته باشیم، محدود کردن گرمایش به 1.5 درجه سانتیگراد غیرممکن خواهد بود.
آژانس بینالمللی انرژی تخمین میزند که صنعت سوختهای فسیلی باید تا سال 2030 انتشار متان خود را 75 درصد کاهش دهد تا جهان تا سال 2050 انتشار گازهای گلخانهای را به صفر برساند.
در سال 2023، انتشار متان از سوختهای فسیلی نزدیک به بالاترین حد خود باقی ماند که اولین بار در سال 2019 به آن رسید. طبق اعلام آژانس بینالمللی انرژی، انتشار متان از سوختهای فسیلی نسبت به سال 2022 به میزان اندکی (2.5 درصد) افزایش یافت. سطح 120 میلیون تن
بر اساس این گزارش، سهم نفت، گاز و زغال سنگ از انتشار متان جهانی در سال 2023 به ترتیب 38.3، 22.6 و 31.2 درصد بوده که میزان انتشار متان از بخش انرژی زیستی در سال 2023 مانند سال گذشته حدود 10 درصد بوده است. میلیون تن بود.
مانند سال های گذشته، ایالات متحده و چین به ترتیب بزرگترین تولیدکنندگان گاز متان از عملیات نفت و گاز و بخش زغال سنگ در سال 2023 هستند.
در حوزه عملیات نفت و گاز پس از آمریکا با ۱۳.۳ میلیون تن، کشورهای روسیه با ۱۱.۲ میلیون تن، ایران با ۶ میلیون تن و ترکمنستان با ۵.۲ میلیون تن بیشترین انتشار متان را در سال ۲۰۲۳ دارند.
نشت از زیرساخت های قدیمی یا ضعیف و شعله ور شدن (سوزاندن گاز اضافی و همراه) در چاه های نفت و گاز مقصر اصلی در بخش انرژی برای متان در جو است.
مهار انتشار متان از بخش سوخت های فسیلی نیازی به علم و فناوری پیشرفته ندارد. آژانس بینالمللی انرژی میگوید فناوریها و اقدامات شناختهشده، مانند ارتقاء تجهیزات و اتخاذ شیوههای کارآمدتر، میتواند بسیاری از متان تولید شده توسط سوختهای فسیلی را به روشی سریع و ارزان کاهش دهد.
تا سال 2023، تولیدکنندگان می توانند از حدود نیمی از انتشار گاز متان خود بدون هیچ هزینه خالص جلوگیری کنند. در واقع هزینه های اقدامات تولیدکنندگان در این زمینه با درآمد حاصل از فروش گاز اضافی جذب شده قابل جبران است.
اگر چنین معامله برد-بردی وجود داشته باشد، این سوال پیش می آید که چرا تولیدکنندگان سوخت فسیلی قدمی نمی گذارند؟ در گزارش آژانس بینالمللی انرژی، عدم آگاهی از میزان و حجم نشتیها و بازگشت سرمایه طولانیتر برای رفع نشتیها به عنوان شرایط کاهش مشارکت شرکتهای سوخت فسیلی ذکر شده است.
بیش از 150 کشور توافق کرده اند تا پایان این دهه میزان انتشار گاز متان را حداقل 30 درصد در مقایسه با سال 2020 کاهش دهند.
جام بیست و هشتم سال گذشته در دبی وعده های جدیدی از جمله در زمینه متان به همراه داشت. در چارچوب گزارش ارزیابی جهانی پیشرفت اهداف توافقنامه پاریس، از کشورها خواسته شده است تا از طریق برنامه های ملی به میزان قابل توجهی انتشار متان را کاهش دهند. در همین حال، بیش از 50 شرکت نفت و گاز در حاشیه COP28 متعهد شده اند که تلاش ها برای کاهش انتشار متان را تسریع کنند.
اما طرفداران آب و هوا این تعهدات را کافی نمی دانند و معتقدند که دولت ها باید برای وادار کردن صنعت به کاهش انتشار متان اقدام کنند.
در حال حاضر مقررات جدیدی از سوی برخی دولت ها در حال تدوین است و برخی نیز تاکنون تصویب شده اند. کارشناسان امیدوارند با اجرای این آیین نامه همه موارد در مسیر درست پیش برود.
در دسامبر 2023، ایالات متحده قوانین جدیدی را با هدف محدود کردن انتشار گاز متان از صنعت نفت و گاز ایالات متحده نهایی کرد. این مقررات شامل اقداماتی برای حذف شعله ور شدن معمولی و وادار ساختن سازندگان به نظارت دقیق تر نشت متان از تجهیزات است. کانادا همچنین پیشنهاد جدیدی را برای تقویت استانداردهای کاهش متان اعلام کرده است.
در پایان سال گذشته، اتحادیه اروپا با قانون جدیدی موافقت کرد که شرکتها را ملزم به گزارش انتشار گازهای گلخانهای، نظارت و رفع نشت متان و محدود کردن شعلهور کرد. مهمتر از همه، این قوانین در مورد واردات نفت، گاز و زغال سنگ به منطقه اتحادیه اروپا نیز اعمال خواهد شد و در واقع تولیدکنندگان خارج از منطقه را مجبور به بهبود استانداردهای خود می کند.
همراه با تحولات سیاستی، توانایی ردیابی انتشار گاز متان در سطح جهانی به طور مداوم در حال بهبود است. پیشرفت های عمده مربوط به توسعه فناوری های رصد ماهواره ای است. پیش بینی می شود پیشرفت ها در این زمینه در سال 2024 ادامه یابد.
به عنوان مثال، MethaneSAT، یک ماهواره جدید ساخته شده توسط صندوق دفاع از محیط زیست، در اوایل مارس 2024 به فضا پرتاب شد. این ماهواره به زودی دسترسی رایگان و تقریباً در زمان واقعی را به داده های انتشار متان از مناطق وسیعی از کره زمین که قبلاً مشاهده نشده بود، فراهم می کند. .
گفتگو در مورد این post