مصرف کنندگان حاضر نیستند برای کالاهای اصلی روزمره مانند گوشت گاو حق بیمه بپردازند، اما احتمالاً برای اقلام لوکس مانند خاویار هزینه بیشتری می پردازند.
به گزارش صبح به نقل از مستقل؛ آیا گوشت های کشت سلولی آخرین معدن طلای بیوتکنولوژی خواهند بود؟
در سال 2023، تمرکز بر تولید گوشت برای مصرف کنندگانی است که ترجیح می دهند پروتئینی غیر از گوشت حیوان ذبح شده مصرف کنند.
رقابت برای اولین بار در فروش گوشت آزمایشگاهی بین سوپر میت که روی تولید مرغ آزمایشگاهی کار می کند و آپساید فودز در تنسی آمریکا در جریان است.
شرکت دیگری به نام Aleph Farms تولید استیک خود را در مقیاس آزمایشگاهی دو برابر کرده است و Finless Foods در کالیفرنیا نیز بر روی تولید ماهی تن در مقیاس آزمایشگاهی کار می کند.
همه این شرکت ها قول داده اند ظرف چند سال آینده یک پروتئین کشت شده را به بازار عرضه کنند که نیازی به کشتن حیوانات ندارد.
با این حال، هر یک از این شرکت های آینده نگر که چنین راه حلی را دنبال می کنند، احتمالاً با مانع بزرگی به نام پول مواجه خواهند شد.
به گزارش ساوت چاینا مورنینگ پست، هزینه تولید گوشت آزمایشگاهی دسترسی به این محصولات را دشوار می کند.
به بیان ساده، قیمت این محصولات در مقایسه با رقیب طبیعی خود، حتی برای مشتاق ترین مصرف کنندگان دوستدار محیط زیست، بسیار بالا است.
در نتیجه، برخی از کارشناسان صنعت می گویند که احتمال خرید آن در بازارهای متفاوت بیشتر است. محصولات درجه یک مانند خاویار یا جگر غاز که با قیمت گزافی عرضه می شوند در یک چشم به هم زدن به فروش می رسند.
حجم کم و ارزش بالا
ایشا داتار، مدیر اجرایی نیو هاروست، یک شرکت غیرانتفاعی گوشت پرورشی، گفت: به نظر من بدیهی است که برای سودآوری باید محصولی با حجم کم و با ارزش تولید کنیم.
چاینا مورنینگ پست با اشاره به مزایای زیست محیطی قابل توجه پروتئین تولید شده در آزمایشگاه می گوید که یک مطالعه جدید در دانشگاه آکسفورد نشان داد که تولید گوشت آزمایشگاهی باعث کاهش انتشار گازهای گلخانه ای تا 96 درصد و استفاده از آب و زمین به میزان 4 درصد و 1 درصد می شود. به ترتیب. نیاز به کشاورزی سنتی را کاهش می دهد.
تقاضا برای جایگزین های گوشت حیوانات نیز زیاد است. به گفته مک کینزی، یک شرکت مشاوره مدیریت جهانی آمریکایی، این بازار تا پایان این دهه به یک صنعت 25 میلیارد دلاری در سراسر جهان تبدیل خواهد شد.
درست در پایان سال 2022، سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) نیز استفاده از آن را برای انسان در ایالات متحده آمریکا تایید کرد.
کن بنینگ، یک کارآفرین بریتانیایی که قصد تولید خاویار آزمایشگاهی را دارد، استدلال Datar را تکرار میکند و میگوید که مصرفکنندگان حاضر به پرداخت قیمتهای گزاف برای مواد غذایی روزمره مانند گوشت گاو نیستند، اما احتمالاً برای کالاهای لوکس مانند خاویار هزینه بیشتری میپردازند.
او گفت: «اگر قرار است هر همبرگر 60 دلار بپردازند، آن را نمیخرند. ما بیشتر به دنبال ارزش اخلاقی محصول هستیم، زیرا اخلاقی بودن امروزه یک امر لوکس است. هدف ما تولید خاویار ارزان قیمت نیست.»
شرکت های دیگر به دلایل مشابه بر روی لوکس تمرکز کرده اند. یک شرکت فرانسوی در حال تولید جگر غاز آزمایشگاهی است و قصد دارد آن را با کشت سلول های بنیادی برداشت شده از غاز جایگزین روش سنتی تولید کند.
گوشت حیوانات حفاظت شده
یک تولیدکننده دیگر در لندن قصد دارد از حیوانات محافظت شده مانند شیر، ببر و پلنگ گوشت تولید کند.
در همان زمان، شرکت دیگری در کارولینای شمالی بر تولید صدف متمرکز شده است.
جورج پپو موسس Vow Food با هدف تولید محصولی کاملا جدید در آزمایشگاه یک قدم جلوتر از دیگران رفته است.
استدلال او این است که وقتی نمونه واقعی برای یک محصول وجود ندارد، می توانید هر قیمتی که می خواهید روی آن قرار دهید.
پیو معتقد است از آنجایی که سنگاپور کشوری کوچک و کوچک با کمبود زمین کشاورزی است و در عین حال در حال اجرای طرح تولید مواد غذایی پایدار برای سال 2030 است، بهترین مکان برای اثبات کارایی این فناوری است.
وی افزود: برای تولید گوشت بهتر از نمونه واقعی از فناوری گوشت پرورشی استفاده می کنیم.
نوشتن غذای آزمایشگاهی پیچیده تر می شود. گوشت پلنگ به صدف! اولین بار در صبح. ظاهر شد.
گفتگو در مورد این post