بازار؛ گروه آب و انرژی: «تابستان سخت در راه است» این همان جمله ای است که علی اکبر محرابیان وزیر نیرو در مراسم تودیع و معارفه مدیرعامل جدید توانیر مطرح کرد. افزایش متوسط دما باعث افزایش انتظارات برای مصرف برق شده است و با توجه به کاهش بارندگی عملا نمی توان از نیروگاه های برق آبی کمتر استفاده کرد. شاید این دو عامل در کنار هم باعث شده تا سکاندار نمازخانه نسبت به تامین برق در ماه های گرم بهار و تابستان قبل از شروع پیک مصرف ابراز نگرانی کند. شاید همین نگرانی باعث شده طلسم صادرات برق توسط بخش خصوصی شکسته شود و مجوز صادرات برق تجدیدپذیر تنها در 8 ماه از سال با بار کم توسط بخش خصوصی صادر شود.
در این میان رابرت بیگلریان، عضو کمیسیون انرژی مجلس که معتقد است امکان صادرات برق توسط بخش خصوصی انگیزه سرمایه گذاری در این حوزه را افزایش می دهد، به برخی از مشکلات این مصوبه اشاره می کند: «بر اساس آنچه اعلام شده است، صادرات در 4 ماه سال که اتفاقاً مصرف پیک توسط متقاضیان است نیز ممنوع است و این محدودیت و چالش جدی برای حضور صادرکنندگان برق در بازارهای هدف است.
وی همچنین در بخشی دیگر از سخنان خود با انتقاد از حضور زیاد دولت در صنعت برق، وضعیت سرمایه گذاری در ساخت نیروگاه را نشان می دهد که دولت نتوانسته رضایت فعالان این صنعت را جلب کند. سرمایه گذارانی که امروزه وارد این عرصه شده اند عمدتاً صنایع دولتی و خصوصی هستند که برای فرار از عدم تعادل برق نیروگاه هایی ساخته اند. واضح است که عدم سود ناشی از کاهش تولید آنها را مجبور به این کار کرده است.
متن کامل گفت و گو با رابرت بگلریان، عضو کمیسیون انرژی را در زیر می خوانید:
* ارزیابی شما از ظرفیت های بودجه ای سال 1403 در صنعت برق چیست؟
در بودجه سال آینده چند ظرفیت پیش بینی شده است. به عنوان مثال تهاتر بدهی های بانکی و مالیاتی فعالان این صنعت با مطالبه آنها از وزارت نیرو مورد تاکید قرار گرفته است. همچنین بر اساس لایحه بودجه 1403 از ظرفیت ماده 56 قانون الحاقی (1) استفاده شود. جدای از این، ردیف جداگانه ای برای بهینه سازی مصرف برق اختصاص داده شده است.
عدم تعادل برق حدود 12000 تا 15000 مگاوات گزارش شده است. برای درک بهتر بزرگی این عدد باید بدانید که هزینه ساخت هر نیروگاه سیکل ترکیبی با فرض ظرفیت 500 مگاوات حدود 250 تا 300 میلیون یورو است. بر این اساس ساخت 30 نیروگاه حدود 8 تا 9 میلیارد یورو برای رفع عدم تعادل کنونی 15 هزار مگاواتی هزینه خواهد داشت.
همچنین مانند امسال و سال گذشته مقرر شده است بخشی از مطالبات پیمانکاران صنعت برق از محل اوراق اسلامی تسویه شود. اما به نظر من این بندها و مواد برای برون رفت از بحران در این حوزه کافی نیست. عدم تعادل برق حدود 12000 تا 15000 مگاوات گزارش شده است.
برای درک بهتر بزرگی این عدد باید بدانید که هزینه ساخت هر نیروگاه سیکل ترکیبی با فرض ظرفیت 500 مگاوات حدود 250 تا 300 میلیون یورو است. بر این اساس ساخت 30 نیروگاه حدود 8 تا 9 میلیارد یورو برای رفع عدم تعادل 15 هزار مگاواتی فعلی هزینه خواهد داشت.
جدای از اعتبار لازم برای احداث نیروگاه، برای ایجاد و بهینه سازی شبکه برق به سرمایه زیادی نیاز داریم. بر اساس آنچه مدیرعامل توانیر اعلام کرد، پایداری شبکه در 7 سال آینده نیازمند سرمایه گذاری 116 هزار میلیارد تومانی است. این آمار در شرایطی است که بسیاری از نیروگاه داران تعمیرات اساسی نیروگاه ها را به دلیل مشکلات مالی به تعویق می اندازند.
به نظر من برای بهبود وضعیت صنعت برق باید نگاه دولت به بخش خصوصی فعال در صنعت برق تغییر کند چرا که دولت امکان و توانایی تامین این میزان سرمایه را ندارد.
بنابراین دولت باید با قیمت گذاری مناسب برق، تامین ارز مناسب، بازپرداخت مطالبات و پرداخت غرامت مطالبات معوق و بازکردن مسیر صادرات برق از بخش خصوصی حمایت کند و انگیزه لازم را برای احداث نیروگاه به ویژه ایجاد کند. نیروگاه های تجدیدپذیر، در بخش خصوصی. .
*به نظر شما اجازه صادرات به بخش خصوصی تا چه اندازه سرمایه گذاری در این زمینه را به سرمایه گذاری جذاب و سودآور تبدیل می کند؟.
همه ما به خوبی می دانیم که فعالان این صنعت خواهان ورود به بازار صادرات برق هستند اما وزارت نیرو در این زمینه همکاری لازم را انجام نمی دهد. البته وزارت نیرو مدعی است که مقررات صادرات برق در حوزه انرژی های تجدیدپذیر تدوین شده و در 8 ماه سال شرایط این کار فراهم است. امیدوارم هر چه زودتر این وعده عملی شود و طلسم صادرات برق توسط بخش خصوصی شکسته شود. اینطور نباشد که پس از گذشت یک یا چند سال، این نهاد دولتی همچنان ادعا کند که زیرساخت های لازم برای این کار را فراهم می کند، اما ورود بخش خصوصی واقعی نکته دیگری است که وزارت نیرو باید نسبت به آن حساس باشد. .
تصور من این است که اگر مسیر صادرات برق فراهم شود، سرمایه گذاری در این صنعت توجیه می شود. البته ممنوعیت صادرات 4 ماهه که اتفاقا اوج مصرف است، محدودیت و چالش جدی در این زمینه است. چرا بازارهای هدف صادراتی مانند ما بیشترین مصرف برق را در این ماه ها دارند؟
* به نظر شما در روزهای پایانی امسال چقدر به مشکلات بخش خصوصی توجه شده است؟
وضعیت سرمایه گذاری در حوزه نیروگاه سازی نشان می دهد که دولت نتوانسته رضایت فعالان این صنعت را جلب کند. سرمایه گذارانی که امروزه وارد این عرصه شده اند عمدتاً صنایع دولتی و خصوصی هستند که برای فرار از عدم تعادل برق نیروگاه هایی ساخته اند. واضح است که عدم سود ناشی از کاهش تولید آنها را مجبور به این کار کرده است.
خسارت خاموشی در سال 1401 تنها در صنایع حدود 6 میلیارد دلار برآورد شد. از سوی دیگر مسئولان ایمیدرو از زیان دهی صنعت معدن طی امسال و همچنین 1600 میلیارد تومان خبر داده اند. اما از دست دادن گسترده صنایع به دلیل عدم ثبات در تامین برق تنها بخشی از مشکل است
لازم به یادآوری است که خسارت خاموشی در سال 1401 تنها در صنایع حدود 6 میلیارد دلار برآورد شده است. از سوی دیگر مسئولان ایمیدرو از زیان دهی صنعت معدن طی امسال و همچنین 1600 میلیارد تومان خبر داده اند. اما از دست دادن گسترده صنایع به دلیل عدم ثبات در تامین برق تنها بخشی از مشکل است. زیرا کاهش تولید ناشی از خاموشی باعث افزایش هزینه تولید و سپس افزایش تورم و تحمیل هزینه های بیشتری به مردم می شود.
بدون شک در صنعتی زیرساختی، حیاتی و استراتژیک مانند برق، عدم جذب سرمایه جدید به معنای توقف رشد تولید است و به راحتی می تواند ظرفیت های موجود را به خطر بیندازد.
* به نظر شما چه میزان از مصوبات بودجه در صنعت برق اجرا شده است؟
طی دو سال گذشته تلاش شده تا بخشی از بدهی فعالان صنعت آب و برق از سازمان پایاپای تسویه شود و در این مدت حدود 50 مورد تسویه بدهی در حوزه بانکی و مالیاتی صورت گرفته است. همچنین بر اساس مجوز صادره باید 30 سهم اوراق در اختیار طلبکاران برق قرار گیرد.
البته قسمت هایی هم بوده است که مصوبات در آنها اجرایی نشده است که از مهمترین آنها می توان ردیف های اعتباری در نظر گرفته شده برای بهینه سازی را برشمرد. بسیاری بر این باورند که برای مقابله با ناهماهنگی باید میزان تولید را افزایش دهند. اما این تصور کاملاً اشتباه است. در کنار افزایش ظرفیت تولید، باید شرایط مدیریت مصرف نیز فراهم شود. این مهمترین اقدامی است که باید برای حل مشکل ناهماهنگی در کشور برداشته شود.
اما متاسفانه مباحث در نظر گرفته شده برای بهینه سازی مصرف انرژی آنطور که باید محقق نشده و شاید میزان اعتبارات اختصاص یافته در این زمینه بسیار ناچیز باشد.
این در حالی است که بر اساس پیش بینی های وزارت نیرو میزان مصرف در سال 1405 به حدود 82 هزار مگاوات می رسد. البته با توجه به رشد مصرف در سال های گذشته، پیش بینی من این است که اگر به مدیریت مصرف فعلی فکر نشود، نیاز برق کشور بسیار بیشتر از این حرف ها خواهد بود.
متأسفانه علیرغم اینکه عدم تعادل انرژی در کشور به حد هشدار رسیده است، ما از نبود روشهای مناسب مصرف و بهینهسازی در دو بخش تولید و مصرف رنج میبریم. عدم بهره وری در بخش تولید به حدی است که راندمان نیروگاه های ما نسبت به دنیا بسیار پایین است و شاهد حجم بالایی از تلفات در این حوزه هستیم. در حوزه مصرف نیز وضعیت به این صورت است و شاهد حجم زیادی از تاخیرها هستیم. به نظر من در شرایط فعلی مجلس و دولت باید حل اختلاف در حوزه انرژی را در اولویت کاری خود قرار دهند.
*در صحبت هایتان به پرداخت بدهی فعالان صنعت برق از اتاق پایاپای و انتشار اوراق اشاره کردید. این روش ها تا چه اندازه می تواند در حل مشکل نقدینگی فعالان صنعت برق موثر باشد؟
بی شک فعالان صنعت برق خواهان وصول نقدی مطالبات خود هستند. زیرا صاحب نیروگاه یا پیمانکار باید اوراق دریافتی خود را پس از چند سال تاخیر در بازار 10 تا 20 درصد کمتر از قیمت واقعی خود بفروشد. این یعنی ضرر در ضرر.
* چه تضمینی برای اجرای مصوبات مربوط به بهینه سازی و اجرای سایر مصوبات مصوبه بودجه 1403 وجود دارد؟
دستگاه ناظر بر موضوع بهینه سازی باید فراتر از سطح وزارتخانه ها باشد و زیر نظر معاونت ریاست جمهوری قرار گیرد تا همه دستگاه ها و سازمان ها بتوانند با این سازمان همکاری کنند.
اما اگر بخواهیم صنعت برق از گرداب مشکلاتی که با آن دست به گریبان بوده است خارج شود، باید بر سیاست گذاری، نظارت و نظارت در صنعت برق متمرکز شود. نباید رقیب بخش خصوصی در این صنعت باشد.
* تشکیل نهاد نظارتی حوزه برق همچنان در دستور کار مجلس است؟
تشکیل رگولاتوری در صنعت برق سال هاست که از سوی مجلس پیگیری می شود اما به نظر می رسد دولت های گذشته تمایلی به تشکیل نهاد نظارتی در حوزه انرژی نداشته و آن را نوعی تضاد با منافع خود می دانند. این در حالی است که به دلیل نبود نهاد نظارتی مستقل و کارآمد، تولیدکنندگان خصوصی و غیردولتی برق در تامین برق خود با مشکل مواجه شده اند، زیرا مجبورند محصولات خود را چند برابر قیمت تمام شده تولید عرضه کنند. از سوی دیگر در تسویه اقساط تسهیلات ارزی که از صندوق توسعه ملی برای این سرمایه گذاری دریافت کرده اند به بن بست رسیده اند و نمی توانند خسارت های ناشی از محاسبات نادرست دولت را دریافت کنند. این عوامل باعث شده تا قانون با رفع موانع از صنعت برق بر تشکیل رگولاتوری در این زمینه تاکید و آن را الزامی کند.
گفتگو در مورد این post