پیش بینی می شود در چند ماه آینده یک انفجار کیهانی نادر در کهکشان راه شیری رخ دهد. این انفجار چنان درخشان خواهد بود که یک ستاره “جدید” برای مدت کوتاهی در آسمان شب ظاهر می شود.
به گفته ناسا، این پدیده که به عنوان نوا شناخته می شود، یک فرصت استثنایی برای تماشای آسمان برای کسانی است که در نیمکره شمالی زندگی می کنند، زیرا نوع منظومه های ستاره ای که در آن این انفجارها رخ می دهد در کهکشان ما رایج نیست.
این انفجار ستاره ای در منظومه ستاره ای به نام T Coronae Borealis رخ خواهد داد که ۳۰۰۰ سال نوری از زمین فاصله دارد. این منظومه ستاره ای از دو ستاره تشکیل شده است: یک ستاره مرده که به عنوان “کوتوله سفید” نیز شناخته می شود و یک ستاره غول سرخ که به دور آن می چرخد. غولهای سرخ ستارههای در حال مرگی هستند که سوخت هیدروژنی در هستهشان تمام میشود. به گفته ناسا، خورشید منظومه شمسی ما در نهایت به یکی از آنها تبدیل خواهد شد.
در منظومه های ستاره ای مانند تیتوس شمالی، این دو ستاره به قدری به هم نزدیک هستند که مواد غول سرخ به طور مداوم به سطح کوتوله سفید می ریزد. این اتفاق به مرور زمان باعث افزایش فشار و گرما شده و در نهایت باعث انفجاری مهیب می شود.
بردلی شافر، استاد بازنشسته فیزیک و نجوم در دانشگاه ایالتی لوئیزیانا، می گوید: «همانطور که ماده روی سطح کوتوله سفید انباشته می شود، گرم می شود و فشار بیشتر و بیشتری ایجاد می کند تا اینکه ناگهان یک واکنش فراری رخ می دهد.
او انفجار نوا را به بمب هیدروژنی که در فضا منفجر می شود تشبیه کرد و افزود که توپ آتشین حاصل اساساً همان چیزی است که مردم می توانند از زمین ببینند. (نواختر با انفجار ابرنواختری که زمانی رخ می دهد که ستاره ای عظیم فرو می ریزد و می میرد متفاوت است.)
شفر می گوید در اوج خود باید با چشم غیرمسلح قابل مشاهده باشد: “در آسمان روشن خواهد شد، بنابراین از خانه ها به راحتی قابل مشاهده است.”
دانشمندان پیشبینی میکنند که انفجار نوا ممکن است در هر زمانی از هماکنون تا سپتامبر رخ دهد. شفر می گوید آخرین باری که این منظومه ستاره ای خاص فوران کرد در سال ۱۹۴۶ بود و فوران بعدی احتمالا تا ۸۰ سال دیگر رخ نخواهد داد.
اخترشناسان در سراسر جهان در حال نظارت بر فعالیت های منظومه شمالی T Corona هستند. شفر میگوید هنگامی که یک فوران تشخیص داده میشود، احتمالاً بهترین و درخشانترین منظره در عرض ۲۴ ساعت قابل مشاهده خواهد بود، زمانی که نور آن تقریباً به اندازه ستاره شمالی خواهد بود. این درخشش ممکن است برای چندین روز قبل از اینکه شروع به محو شدن کند با چشم غیر مسلح قابل مشاهده باشد.
به گفته ناسا، حتی پس از محو شدن آن، علاقه مندان به آسمان احتمالاً همچنان می توانند به مدت یک هفته فوران را با دوربین دوچشمی ببینند.
منظومه ستارهای تاج شمالی T معمولاً برای دیدن با چشم غیرمسلح بسیار ضعیف است، اما هواداران آسمان میتوانند با جستجوی صورت فلکی تاج شمالی یا تاج شمالی، محل انفجار را پیدا کنند. این یک کمان نیم دایره کوچک بین صورت فلکی شناخته شده هرکول و آوا است.
بردلی شفر که تحقیقات گسترده ای روی سیستم T-Tag شمالی انجام داده است، می گوید ارزش بررسی را دارد.
وی می افزاید: به نظر می رسد زمان تکرار این منظومه ستاره ای کمتر از ۱۰۰ سال باشد، اما چرخه اکثر آنها بیش از ۱۰۰۰ سال یا حتی بیشتر است.
در مقالهای که سال گذشته در مجله “تاریخ ستارهشناسی” منتشر شد، شفر دو انفجار “مفقود” جزر و مد شمالی را در سوابق تاریخی کشف کرد – یکی توسط راهبان آلمانی در سال ۱۲۱۷ و دیگری توسط ستارهشناس بریتانیایی فرانسیس ولاستون در سال ۱۷۸۷ ثبت شده است.
شفر گفت: «این راهبان در نزدیکی آگسبورگ آلمان نمیدانستند این پدیده چیست، اما انفجار را به عنوان یکی از دو رویداد مهم سال برجسته کردند. آنها در لاتین آن را “signum mirabile” نامیدند که به “فال نیک” ترجمه می شود. تصور می شد که این یک فال نیک است.
اما تعیین زمان دقیقی که علاقه مندان به آسمان فرصت دیدن این «فال نیک» را خواهند داشت، کار دشواری است.
شفر گفت: «حتی ممکن است امشب هم اتفاق بیفتد. احتمالاً در چند ماه آینده و به احتمال زیاد تا پایان تابستان این اتفاق خواهد افتاد.»
گفتگو در مورد این post