به گزارش بازار، فرشید منوچهری درباره بازار زعفران و مصرف خارجی و صادرات این محصول گفت: مصرف داخلی زعفران به طور مستقیم به سطح درآمد افراد جامعه و قیمت آن بستگی دارد. کاهش چشمگیری خواهد داشت زیرا سطح درآمد مردم افزایش نیافته است و این در حالی است که زمانی بالغ بر 25 درصد زعفران کشور در بازار داخلی فروخته می شد اما امروز این ارقام رویایی است.
وی قیمت هر مثقال زعفران را حدود 500 تا 600 هزار تومان عنوان کرد و افزود: به دلیل این قیمت و همچنین عدم افزایش سطح درآمدی جامعه، تقاضا کاهش یافته و بسیاری از مراکز و رستوران ها استفاده نمی کنند. این محصول.
دبیر شورای ملی زعفران درباره صادرات گفت: در 6 ماهه اول سال 1402 صادرات خوبی داشتیم اما در 6 ماهه دوم صادرات به چین کاهش یافت و در نتیجه حجم صادرات کاهش یافت.
وی رقم صادرات 1402 را حدود 217 تن و 406 کیلو اعلام کرد و اظهار داشت: بزرگترین بازارهای صادراتی ما کشورهای امارات، چین، اسپانیا، افغانستان و قطر بوده اند که از رقبای زعفران ایران نیز هستند. در واقع کشوری مثل افغانستان خودش زعفران مصرف نمی کند. بلکه به عنوان محصول افغانستان به مقاصد صادراتی کشورمان و آن هم با قیمت بالاتر صادر می شود و این رویه برای سایر کشورها از جمله امارات، اسپانیا و چین نیز صادق است به این معنا که ایرانی خریداری می کند. زعفران و بسته بندی آن با عرضه های کشور خود به بازارهای جهانی یعنی همان اتفاقی که برای پسته و فرش ایران افتاد در مورد زعفران نیز تکرار شده است.
منوچهری تصریح کرد: افغانستان اگر روزی تولید قابل توجهی زعفران داشته باشد به راحتی می تواند وارد بازارهای ما شود و موقعیت ما را محدود کند و نیازی به واردات از ایران نیست جز اینکه سال گذشته 40 تن زعفران از ایران خرید و فروخت. آنها را در بازارهای خود ما آن را فروخته ایم یا اسپانیا زعفران ایرانی را با بسته بندی جدید در فروشگاه های زنجیره ای سراسر اروپا و حتی کشورهای عربی و آمریکا عرضه می کند، به طوری که اکنون بسیاری از مصرف کنندگان زعفران; ایران به عنوان بزرگترین تولید کننده شناخته نمی شود.
وی درباره برنامه ریزی برای ساماندهی بازار صادراتی زعفران اظهار داشت: اولین قدم برای ساماندهی این بازار ثبت برند ملی زعفران ایران مانند چای سیلان، بنز آلمان، کوکاکولا، جنرال موتورز و مایکروسافت آمریکا، ال جی، سامسونگ است. کره یا سونی ژاپن و … به عبارتی هر کشوری با برند ملی خود معروف و شناخته شده است، بسیاری از کشورها بر برندهای خود اعتبار ملی دارند.
دبیر شورای ملی زعفران ادامه داد: بخش خصوصی به دنبال برندسازی زعفران است. در حال حاضر، ما تنها محصولی را داریم که در جهان انحصاری است. زعفرانیه ولی همیشه همینطوره؟ اکنون کشورهای آسیایی مانند ازبکستان و تاجیکستان در حال کشت هستند و این احتمال وجود دارد که در آینده به دلیل دستمزد ارزان و تسهیلات کشاورزی، زمین و آب، بخشی از جایگاه ما را بگیرند، اما ما برای حفظ بازار جهانی کاری انجام نداده ایم. اگر تبلیغات و نوآوری نداشته باشیم به عبارتی اگر این بازار راکد باشد; ما حذف خواهیم شد.
با توجه به او؛ در دو سال گذشته به دلیل خشکسالی میزان تولید کاهش پیدا کرده است در حالی که اگر به تولید قبلی یعنی بیش از 500 میلیون تن تولید برسیم اما مدیریت و راهکار پیش بینی شده قیمت این محصول نخواهد بود. کاهش به دلیل هزینه های سنگین تولید، نیاز به برنامه ریزی دارد و مدیریت دارد. فقط شعار دادن کار را جلو نمی برد، وزارت جهاد باید این امور را به بخش خصوصی محول کند تا کار انجام شود، یکی از مشکلات دیگر این است که اکنون کشت و برداشت زعفران در ایران انجام می شود. مثل 100 سال پیش و این باعث می شود دستمزدها بالا برود و اگر قیمت تمام شده بالا برود نتیجه این می شود که کشورهایی که نیروی کار ارزان دارند رقیب ما می شوند.
گفتگو در مورد این post