شهری در کلمبیا وجود دارد که اجساد معمولاً در مقبره هایشان تجزیه نمی شوند و هیچ کس دلیل آن را نمی داند.
به گزارش صبح؛ در شهر کوچکی در آند کلمبیا، کلوینسریس بجارانو در مقابل یک جعبه شیشه ای حاوی جسد مومیایی شده مادرش زانو می زند، مادرش که 30 سال پیش مرده بود، ظاهراً نمرده، بلکه فقط در خواب بود.
ساتورنینا تورس د بجارانو همان لباس طرح رز و پیراهن پشمی سبزی را می پوشد که در آن دفن شده بود، و میخک قرمز تقلبی را در دستان کاملاً حفظ شده اما ترسناک خود نگه می دارد.
بیجارانو، یکی از ساکنان شهر در حدود 100 کیلومتری (62 مایلی) جنوب بوگوتا، گفت: “اگر خدا می خواست از او محافظت کند… حتما دلیلی داشت.” تورس در سال 1993 در یک طاق در گورستان شهرداری سن برناردو به خاک سپرده شد.
بستگانش او را در سال 2001 نبش قبر کردند تا جایی برای اجساد جدید باز کنند، اما مو، ناخن و بسیاری از بافت های دیگر دست نخورده پیدا شد. خیلی هم تعجب آور نبود. ده ها جسد دست نخورده و مومیایی شده از زمان اولین مورد در سال 1963 نبش قبر شده اند.
روسیو ورگارا، راهنمای موزه میگوید: «وقتی همه چیز شروع شد، مردم کمی به اتفاقی که در حال رخ دادن بود مشکوک بودند، زیرا فکر میکردند این اتفاق نمیتواند عادی باشد. او به خبرگزاری فرانسه گفت: «با گذشت زمان، اجساد بیشتری در این وضعیت پیدا شد و حتی برخی از آنها هنوز چشم داشتند. چشم معمولا زودتر از سایر بافت ها تجزیه می شود.
ورگارا گفت: «در اواخر دهه 1980، سالانه حدود 50 مومیایی در این مقبره پیدا میشد، اما این تعداد در سال به تعداد انگشت شماری کاهش یافته است.
پاداش پس از مرگ؟
به گفته ورگارا، علیرغم تلاش های متعدد کارشناسان برای توضیح این پدیده – که در کشورهایی مانند مکزیک و ایتالیا نیز مشاهده شده است – علت مومیایی کردن خود به خود در سن برناردو هرگز مشخص نشده است. ورگارا گفت: برخی از مردم محلی “بر این باورند که فرآیند (مومیایی کردن) به این دلیل است که فرد بسیار خوب بوده است و این در واقع یک پاداش پس از مرگ است.” البته عده ای هم هستند که این را مجازات می دانند».
منبع: راز بقا
گفتگو در مورد این post