بازار؛ گروه صنعت: ارسال دارو از طریق برخی بسترهای ارسال کالا به صورت آنلاین که بیشتر در زمینه مواد غذایی و سایر کالاهای فروشگاهی فعالیت می کنند، ممکن است چندان مورد تایید نباشد. به خصوص که در دسترس بودن اطلاعات جامعه پزشکی خارج از این جامعه می تواند تهدید کننده باشد. اما از سوی دیگر شاید این مطالبه که بسیاری از بیماران تمایلی به ایستادن در برخی صف های طولانی برای دریافت نسخه در زمان بیماری و شرایط خاص ندارند چندان هم اشتباه نباشد.
موضوعی که به گفته جامعه پزشکی و دارویی کشور باید سازوکار اساسی برای ارسال دارو از داروخانه در نظر گرفته شود تا دسترسی بیماران تسهیل شود. همچنین اطلاعات بیمار باید خارج از جامعه پزشکی که سالها امتحان را با موفقیت پشت سر گذاشته است نگهداری شود و بیماران در معرض خطر قرار نگیرند. در همین رابطه شهاب الدین جندی جعفری، سخنگوی انجمن داروسازان ایران در گفت و گو با بازار توضیح می دهد:
* به عنوان یکی از اعضای جامعه دارویی کشور، نظر شما درباره توزیع دارو بر اساس پلتفرم ها چیست؟ آیا می توان به گروه هایی که در حوزه غذا فعالیت می کنند و داروی مرتبط با زندگی مردم را تولید می کنند اعتماد کرد؟
بگذارید نگرانی داروسازان از حدود 10-15 سال پیش را به شما بگویم. در آن زمان نگران توزیع قاچاق دارو از طریق تبلیغات ماهواره ای بودیم و بسیاری از افرادی که در این زمینه فعال بودند از جمله اعضای انجمن داروسازان، سازمان نظام پزشکی، معاونت غذا و دارو، وزارت بهداشت. بهداشت، رسانه و… نسبت به این موضوع ابراز نگرانی کردند. انجام دادند.
باید مشخص شود که دارو از کجا می آید و سازنده کیست؟ بنابراین دارو محصولی نیست که بتوان آن را از طریق تبلیغات عرضه کرد
به خصوص که واضح بود که این امر می تواند مشکلات جدی را برای بیماران به همراه داشته باشد و جان آنها را تهدید کند. چون دارو باید مشخص شود که از کجا تامین می شود و تولید کننده آن کیست؟ بنابراین دارو محصولی نیست که بتوان آن را از طریق تبلیغات عرضه کرد.
از طرفی بسیاری از بیماری ها را باید به عنوان بیماری های مزمن درمان کرد و هنوز درمان قطعی برای بسیاری از آنها وجود ندارد، اما می بینیم که عده ای با تبلیغات اغواکننده در ماهواره برای درمان آن بیماری ها سعی در فروش دارو و درآمدزایی دارند. . موضوعی که به نظر می رسد دوباره در سطح مجازی تکرار می شود.
* با این تفاسیر علیرغم اینکه توزیع اینترنتی مواد مخدر دسترسی مردم به مواد مخدر را آسان می کند، آیا قاطعانه به خصوص از طریق بسترهای موجود مخالف هستید؟
اگرچه سطح دسترسی و سهولت دسترسی و در دسترس بودن در بسیاری از کالاها و خدمات توصیه می شود، اما در رابطه با دارو سطح دسترسی در بسیاری از موارد خطرناک است. حضور بیماران یا بستگان درجه یک یا کسانی که می خواهند نسخه و نیاز بیمار را برآورده کنند ضروری می دانم. چون وقتی به داروخانه نمی روند طبیعتا از ویزیت داروساز برای بیمار محروم می شوند.
به خصوص که همزمان با تحویل محصول است که بیمار در مورد بیماری های زمینه ای خود با داروساز صحبت می کند و از تداخل غذا و دارو، میزان دوز مصرفی و غیره مطلع می شود. مواردی که توسط آنلاین مورد توجه قرار نمی گیرد. بازدیدها خطرناک است
* علاوه بر آنچه شما گفتید، آیا بیمار با خطرات دیگری در خصوص بسترهای آنلاین توزیع کالا مواجه است؟
بله، نگرانی دیگری وجود دارد. به عنوان مثال در بحث دارو همواره توجه ما این است که پرداخت از جیب بیمار کم شود و از سازمان های بیمه گر و حتی بیمه های تکمیلی و دولت برای تعیین قیمت حمایت شود. بنابراین فکر نمی کنم قصد مسئولان این باشد که بسته بندی مجدد دارو را برای حفظ اسرار بیمار در نظر بگیرند.
در پلتفرم های ارسال اگر نسخه ای شماره مشخصی داشته باشد باید با دو یا سه برابر هزینه ارسال و بسته بندی شود و فکر نمی کنم حتی با همین شرایط بیماران از این موضوع راضی باشند.
به خصوص اینکه بسته بندی باید به گونه ای باشد که مشخص نباشد بیمار به چه بیماری مبتلا است و داده هایی که باید به صورت قانونی در اختیار مجموعه پزشکی باشد و هیچکس نتواند از این داده ها استفاده کند.
مجموعه ای که فکر می کنم حتی با اقبال عمومی مواجه نخواهد شد. چون با فرض اینکه اگر نسخه ای شماره مشخصی داشته باشد باید با دو سه برابر هزینه ارسال و بسته بندی شود و طبیعتاً فکر نمی کنم بیماران از این موضوع راضی باشند.
* پیشنهاد شما برای تسهیل دسترسی گروهی از بیمارانی که امکان تهیه دارو از طریق مراجعه حضوری به داروخانه ها را ندارند چیست؟
همانطور که اشاره کردید، گروه کوچکی از بیماران، سالمندان و افرادی که به تنهایی زندگی می کنند و حتی افرادی که قادر به ترک خانه خود نیستند، ممکن است نیاز به تسهیل دسترسی به مجموعه دارویی کشور داشته باشند، مجموعه ای که می تواند همه چیز را از مواد اولیه تا نهایی ارائه دهد. مواد مخدر و در اختیار بیماران قرار دهد، در بحث اعزام نیز می توانند نسبت به رفع این موضوع اقدام کنند.
به طوری که این اقدام با مسئولیت داروسازان داخل داروخانه ها انجام می شود و اطلاعات بیماران نزدیک به داروخانه ها از طریق وزارت بهداشت در اختیار داروخانه هایی قرار می گیرد که مایل به اقدام در این زمینه هستند. تنها به این روش سیستماتیک است که می توان چنین دارویی را ارسال کرد.
به خصوص اینکه وزارت بهداشت از درب کارخانه تا داروخانه نظارت دارد و می تواند با سیستمی که تحت نظارت خود است دارو را به دست بیمار برساند تا راه انتقال دارو ایمن باشد.
* با این تفاسیر موافق ایجاد سازوکار جدیدی زیر نظر وزارت بهداشت و داروخانه ها برای ارسال دارو به بیماران به جای بسترهای موجود هستید؟
بله، ما نباید با دارو به عنوان یک کالا مانند غذای ساده برخورد کنیم. زیرا استفاده نادرست و حتی گاهی اوقات زیاده روی در مصرف دارو باعث ایجاد مشکل می شود. همچنین درصد بسیار زیادی از مراجعه کنندگان به اورژانس بیمارستان ها به دلیل رعایت نکردن استفاده صحیح از دارو و حتی استفاده خودسرانه است.
فکر می کنم داروخانه ها باید بتوانند دارو را به بیمارانی که صعب العلاج هستند یا در خانه هستند، مسن هستند یا معلولیت جسمی دارند و حتی برای کسانی که تنها زندگی می کنند و نمی توانند ویزیت کنند، انتقال دهند.
ضمن اینکه فکر می کنم نسخه الکترونیک به خوبی پیش می رود و در صورت پذیرش این نسخه الکترونیکی در داروخانه ها می توانند آن را به بیمارانی که صعب العلاج هستند یا در خانه هستند، مسن هستند یا دارای معلولیت جسمی هستند منتقل کنند. و حتی برای کسانی که تنها زندگی می کنند و دسترسی ندارند می توانند اقدام کنند. بنابراین وجود سکوها و نگاه کالایی به دارو را سمی مهلک برای نظام سلامت کشور می دانم.
گفتگو در مورد این post