نگرانی ها
علیرضا خرمی، فعال کارگری می گوید: در شرایطی که دولت مدعی است هزینه زندگی ماهانه کمتر از 19 میلیون تومان است، وزیر کار چگونه می تواند مدعی دستکاری در سبد معیشت و مبنای پیشنهادات آنها نشود. آیا داده های 100% علمی است؟!
صلوات مرتضوی در مورد آنچه در معاینه کالری گفته شد سبد معیشت کارگران دستکاری صورت گرفته است، گفت: اصلا دستکاری نشده است، ببینید مرجع این کار مشخص است که موسسه تقدیه است. در مؤسسه تقدیه افراد آگاه و آگاه هستند، می نشینند تحقیق می کنند و بعد نظرشان را اعلام می کنند و آنچه اعلام می کنند ملاک عمل خواهد بود.
شکی نیست که در انستیتو تغذیه افراد صاحب نظر می نشینند، معاینه می کنند و نظر خود را اعلام می کنند، اما انستیتو تغذیه مسئولیتی در قبال محاسبه سبد معیشت خانوارهای کارگری ندارد، این وظیفه کمیته دستمزد مقام معظم رهبری است. شورای کار که به سبد غذایی مؤسسه تغذیه – صرفاً به عنوان پیشنهاد بر اساس سبد غذایی – اشاره می کند و با تکیه بر داده های تورم، سبد معیشت خانوارهای کارگری را محاسبه و رتبه بندی می کند. کارگران به سبد غذایی مؤسسه تغذیه اعتراض دارند، اما مهمتر از آن، عدم پذیرش قانون از سوی دولت است. به گفته اعضای کارگری شورای عالی کار، دولت می خواهد بدون محاسبه سبد معیشت، درصد افزایش دستمزد را مطرح کند و احتمالا همان اعداد 20 درصدی لایحه بودجه را بیاورد!
در این میان علیرضا خرمی تاکید می کند که «برای اینکه بفهمید هزینه های زندگی امروز بیش از 30 میلیون تومان است، نیازی به متخصص و دانشمند ندارید؛ در شهرهای بزرگ مستاجر باشید، بدون شک هزینه های ماهیانه یک خانواده 3 نفره بیش از 30 است. میلیون تومان؛ چگونه می خواهند با حرف های مکرر و بدون منطق این واقعیت را پنهان کنند؟!
یک سوال ساده
آیا افزایش 20، 30 یا 50 و 60 درصدی حقوق می تواند برای بهبود معیشت کارگران و یا حتی حفظ قدرت خرید آنها کافی باشد؟ خرمی در پاسخ به این سوال می گوید: خیر، افزایش 100 درصدی دستمزد دیگر جوابگو نیست، اگر مدعی عمل به قانون هستند باید دستمزد را به میزان معیشت واقعی افزایش داد.
اما این سوال را می توان با یک قیاس ساده در مورد قدرت خرید دستمزد کارگران پاسخ داد. ببینیم قدرت خرید کارگران در ده سال گذشته چقدر کاهش یافته است. طلا همیشه پشتوانه پول بوده و شاخص مهمی در ارزیابی قدرت خرید به حساب می آید، پس ببینیم ده سال پیش (سال 92) با حداقل دستمزد چند سکه طلا می شد خرید و قدرت خرید چقدر است. دستمزد امروز
در سال 1392 پایه حقوق کارگران روزانه 162375 ریال و ماهانه 4871250 ریال تصویب شد. کارگر متاهل و یک فرزند در سال 92 مبلغ 589 هزار و 837 تومان دریافت کرده است. قیمت سکه تام بهار آزادی در اسفند 92 حدود 934 هزار تومان بود; در نتیجه در آن زمان دستمزد حداقل دستمزد کارگران متاهل و دارای یک فرزند 63 درصد سکه کامل بود یا به عبارتی یک کارگر حداقل مزد می توانست با ماهنامه خود 63 درصد سکه تمام طلا را خریداری کند. حقوق.
ما ده سال جلوتر می آییم. در سال 1402 حقوق پایه ماهانه کارگران در شورای عالی کار 5 میلیون و 308 هزار تومان تصویب شد. در نتیجه درآمد ماهانه یک کارگر متاهل دارای یک فرزند حدود ۷ میلیون و ۳۰۰ هزار تومان با احتساب کمک هزینه، مسکن و حقوق عائله مندی است. 26 اسفندماه قیمت سکه تمام بهار آزادی در بازار 35 میلیون و 100 هزار تومان اعلام شده است; در نتیجه تنها 20 درصد سکه را می توان با دستمزد کارگران خریداری کرد. در واقع کارگران برای خرید یک سکه کامل باید پنج ماه کامل از حقوق خود را پس انداز کنند.
حقوق امسال باید بیش از 22 میلیون تومان می شد
در سال 92 کارگران با حقوق یک ماه خود نیم سکه و با حقوق دو ماهه خود می توانستند یک سکه کامل و ربع سکه بخرند اما در سال 1402 قدرت خرید دستمزدها به 20 درصد کل رسیده است. سکه بهار آزادی یا به عبارتی با 5 ماه پس انداز حقوق می توانید یک سکه کامل بخرید.
اگر طلا را مبنای محاسبه قدرت خرید دستمزد کارگران قرار دهیم، متوجه خواهیم شد که سطح زندگی کارگران در طول ده سال چقدر کاهش یافته است. در این ده سال قیمت سکه 37.58 برابر شده در حالی که حداقل دستمزد کارگران تنها 12.37 برابر شده است. در واقع اگر قرار بود دستمزد کارگران متناسب با قیمت سکه طلا رشد کند، امسال باید 22 میلیون و 160 هزار تومان می شد.
برای حفظ قدرت خرید کارگران در سطح سال 92، کارگران حداقل دستمزد یک فرزند در سال 1402 باید 22 میلیون و 160 هزار تومان دریافت می کردند. و در چنین شرایطی عجیب است که دولت نه برای امسال که برای سال آینده حاضر نیست رقم 19 میلیون و 500 هزار تومان برای سبد معیشت را بپذیرد! باید از دولت و وزیر کار بپرسید که چگونه با این رویکرد قهقرایی مدعی «ارتقاء قدرت خرید کارگران» و «توجه ویژه به کارگران عزیز کشور» هستید؟!
منبع: اقتصاد آنلاین
گفتگو در مورد این post