به گزارش اقتصاد 100 به نقل از ایسنا، سال گذشته تولیدکنندگان لوازم خانگی به دلیل طولانی شدن روند تخصیص ارز با مشکلاتی مانند گسترش فروش کالای قاچاق در بازار و مشکلات تامین مواد اولیه مواجه بودند. . از سوی دیگر، اصناف خرد این حوزه نیز بارها از رکود بازار خود به دلیل فروش اقساطی لوازم خانگی در فروشگاه های بزرگ گلایه کرده اند. از طرفی شهروندان همیشه از کیفیت لوازم خانگی و مشکلات مربوط به گارانتی گلایه دارند.
واردات لوازم خانگی به کشور از سال ۱۳۹۷ ممنوع است و بیشتر کالاهای خارجی موجود در بازار قاچاق است. پیش از این دبیرکل انجمن تولیدکنندگان لوازم خانگی ایران، حجم بازار لوازم خانگی در کشور را شش میلیارد دلار برآورد کرده بود که یک میلیارد و 500 میلیون دلار آن قاچاق است.
در این بین انجمن های فعال در حوزه لوازم خانگی معتقدند به دلیل مشکلات ارزی امکان آزادسازی واردات وجود ندارد و حتی در صورت آزاد شدن واردات به دلیل هزینه های پایین قاچاق، باز هم کالا از راه های غیرقانونی وارد کشور می شود. زیرا قاچاقچیان سوخت زیر 3000 تومان از کشور خارج می کنند و بیش از 40 هزار تومان به خارج از کشور می فروشند و با این پول لوازم خانگی وارد کشور می کنند.
آیا امکان عرضه لوازم خانگی در سال 1403 افزایش یافته است؟
در مجموع به نظر می رسد بخشی از پیچیدگی های گیج کننده صنعت لوازم خانگی مربوط به ممنوعیت واردات باشد. در سال های اخیر وزرای مختلف صلح همواره در مورد رفع ممنوعیت اظهاراتی داشته اند اما تاکنون این موضوع محقق نشده است. عباس علی آبادی، وزیر فعلی وزارت صنعت، معدن و تجارت نیز سال گذشته گفته بود ضمن رقابتی شدن صنایع، باید به مردم فرصت انتخاب داده شود و بنابراین مجوز واردات لوازم خانگی صادر می شود.
این در حالی است که اواخر سال گذشته محمدمهدی برادران، معاون صنایع کل وزارت صمت تاکید کرد که اگر قرار است واردات لوازم خانگی انجام شود در مناطقی خواهد بود که تولید داخلی ندارند یا در مواردی که تولیدکنندگان داخلی استانداردهای لازم را ندارند.
بنابراین در مجموع با توجه به این اظهارات می توان گفت در سال آینده امکان آزادسازی واردات لوازم خانگی هرچند به صورت محدود، قویتر از همیشه است. اما این تصمیم موافقان و مخالفانی دارد.
موافقان و مخالفان چه می گویند؟
موافقان آزادسازی واردات لوازم خانگی بر این باورند که این ممنوعیت ها حق انتخاب مصرف کننده را محدود کرده و به عبارت دقیق تر، حق مصرف کنندگان در چنین تصمیماتی نادیده گرفته شده است. همچنین عدم رقابت بین تولیدکنندگان داخلی و خارجی در آینده منجر به انحصار صنعت لوازم خانگی شده و این صنعت را شبیه به وضعیت صنعت خودرو می کند و کالای ایرانی از رشد و ارتقای کیفی لازم برخوردار نخواهد بود.
موافقان آزادسازی واردات لوازم خانگی می گویند که این قانون حقوق مصرف کننده را در نظر نمی گیرد، اما مخالفان معتقدند تولیدکنندگان ایرانی شرایطی برابر با تولیدکنندگان خارجی برای رقابت با آنها ندارند. از سوی دیگر، مخالفان آزادسازی واردات لوازم خانگی معتقدند تجربیات کشورهای دیگر نشان می دهد که برای بلوغ یک صنعت باید حداقل چند سال و تا زمانی که تولید داخلی به تولید داخلی برسد، از صنایع حمایت کرد. نقطه رقابت همچنین می گویند برای رقابت تولیدکنندگان داخلی با خارجی ها باید شرایط مساوی در زمینه تامین مالی ارزان، تامین مناسب مواد اولیه و… فراهم شود اما اکنون این شرایط برای داخلی ها وجود ندارد. نکته دیگر اینکه مخالفان واردات معتقدند واردات محصول نهایی عمق تولید داخلی را کاهش می دهد و واردات باید با انتقال فناوری همراه باشد تا به بهبود وضعیت تولید در کشور کمک کند.
انتهای پیام
گفتگو در مورد این post