در طرح فجرانه به منظور تامین 11 قلم کالای اساسی شامل گوشت مرغ، گوشت قرمز، برنج، روغن، ماکارونی، شیر، پنیر، ماست، شکر، تخم مرغ و حبوبات. قیمت روز سبد 11 قلمی 743 هزار و 750 تومان است و خانوارهای دهک اول تا هفتم در صورت خرید بسته باید قیمت 1401 را به مبلغ 523 هزار و 300 تومان از جیب آنها و مابه التفاوت تا قیمت روز به مبلغ 220 هزار و 450 تومان از محل اعتبار جدید دولت تامین می شود.
اعتبار جدید (220 هزار تومان) علاوه بر یارانه فعلی 300 و 400 هزار تومان است و میزان حمایت دولت از 120 هزار تومان (اعتبار تشویقی کالا) به 220 هزار تومان افزایش یافته است.
از آنجایی که این طرح از 18 بهمن 1402 آغاز و فاز اول آن تا 18 اسفند ادامه داشت، فاز دوم این طرح نیز از 20 اسفند ماه آغاز شده و تا 18 فرودین ادامه خواهد داشت، اما مرحله سوم طرح از 20 اسفندماه آغاز می شود. از فرودین و طبق برنامه ریزی تا 28 اردیبهشت ادامه دارد و خانوارهای واجد شرایط می توانند از 30 فروردین ماه اعتبار تشویقی خریداری و استفاده کنند.
بر اساس اعلام وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی، از ابتدای اجرای طرح (29 بهمن ماه) تا پایان 23 فروردین در مجموع بیش از 39 میلیون معامله خرید موفق انجام شده است که طی آن بیش از 91 میلیون بسته غذایی توزیع شده است.
در کنار نکات مثبت این طرح، جای نگاهی به ایرادات آن وجود دارد. در بسیاری از کشورها، دولت ها از برنامه های یارانه نقدی برای کمک به افراد کم درآمد استفاده می کنند. اجرای طرح فجرانه کالابرگ نیز با هدف تامین بخشی از کمبودهای جداول خانوارهای کم درآمد از جمله “مواد غذایی و پروتئینی” شکل گرفت، اما در واقعیت، مقدار اندک و شرایط تحمیل شده نتوانست کمکی به این امر کند. معیشت این خانواده ها
2 اشکال عمده پلان برگ
به طور کلی دو مشکل عمده برای این طرح می توان ذکر کرد. اول «اجباری بودن اقلام و محدودیت انتخاب محصول» و دوم «تفاوت بالایی که فرد برای استفاده از کاتالوگ و خرید کالا از آن باید بپردازد».
این سبد ۱۱ کالایی برای تامین حداقل کالری، پروتئین، ریزمغذیها و ویتامینهای لازم برای هر فرد از جمله گوشت مرغ، گوشت قرمز، برنج، روغن، ماکارونی، شیر، پنیر، ماست، شکر، تخممرغ و لوبیا با قیمتها انتخاب شده است. در سال 1401. و مابه التفاوت آن قیمت ها با قیمت فعلی (1402) از محل یارانه جدید دولت تامین می شود.
از جمله مواردی که دولت ها به عنوان مزایای این طرح برشمردند، امکان تغییر برخی از کالاهای فهرست کاتالوگ است. یعنی همان طور که دولت می گوید در این خرید دست آدم بسته نیست. به عنوان مثال، اگر شخصی برخی از این محصولات مانند گوشت منجمد را در سبد خود نداشته باشد، نمی تواند به جای آن گوشت یا ماهیچه تازه بخرد، اما مابه التفاوت را پرداخت می کند، اما حذف این محصول از سبد امکان پذیر نیست. سبد. اما این یکی از مشکلات اصلی را حل نمی کند. آنچه در هفته های اخیر به عنوان نقاط ضعف طرح کالابرگ مطرح شده است، محدودیت انتخاب ذینفعان در خرید کالا است.
از سوی دیگر پرداخت مابه التفاوت نیز از مهم ترین نواقص این طرح محسوب می شود. یک خانواده سه نفره 660 هزار تومان یارانه خوارباری دریافت می کند اما برای سه نفر باید بیش از 2 میلیون و 200 هزار تومان اقلام مشخص شده خریداری شود، سپس 660 هزار تومان از سوی دولت پرداخت می شود. اما نکته قابل توجه این است که فردی که بیش از 2 یا 3 میلیون تومان برای خرید چند ماده غذایی پرداخت می کند، توانایی پرداخت 600 هزار تومان را دارد. موضوعی که باعث شده بسیاری از گیرندگان این نوع خرید از خرید کالای اساسی منصرف شده و از استفاده از کالا صرف نظر کنند.
از آنجایی که اخیراً وزیر کار مدعی شده است «درآمد کارگران محدود به مزد و مزایا نیست و یارانه و مزایا نیز به ارتقای سطح معیشت کارگران کمک می کند» وجود ایرادات مذکور می تواند گواه این امر باشد. می توان ادعا کرد که میزان رضایت ذی نفعان از اجرای طرح کالابرگ در حد تصور دولت نیست. به عبارت دیگر وجود نارضایتی ذی نفعان نشان می دهد که طرح کالابرگ با روش فعلی، طرحی ناکارآمد است و نتوانسته آن طور که مدنظر بوده به نفع دهک های پایین باشد. همه این موارد باعث شده تا گمانه زنی ها و احتمال بدبینانه ای درباره اجرای طرح کالابرگ مطرح شود که هدف از اجرای این طرح فروش اقلام کمتر پرطرفدار در فروشگاه های بزرگ است نه حمایت از دهک های پایین.
گفتگو در مورد این post