موجودات عجیب دایناسور مانند را می توان در نقاشی رنسانس دید. آیا این موجودات واقعا دایناسورهایی هستند که با انسان ها زندگی می کردند؟
هر از چند گاهی برخی از افراد در اینترنت ادعا می کنند که شواهدی از سفر در زمان در یک نقاشی قدیمی پیدا کرده اند. این ادعاهای عجیب و غریب که اغلب مطرح می شوند، همیشه توضیح ساده ای دارند که نیازی به اثبات واقعی بودن سفر در زمان ندارد.
اکنون، در یک چرخش جالب دیگر، به نظر می رسد برخی از مردم معتقدند که دایناسورها در ۵۰۰ سال پیش در کنار انسان ها زندگی می کردند. دلیل این ادعا، نقاشی پیتر بروس گیل در سال ۱۵۶۲ است که یکی از کاربران اینستاگرام به نام historyunreal در مورد آن نوشته است:
این نقاشی اثر بروس گیل در سال ۱۵۶۲ است، یعنی دقیقاً ۳۰۰ سال قبل از اینکه انسان ها چیزی در مورد دایناسورها بدانند.
بنابراین علیرغم یافتن هیچ مدرک دیگری، چنین افرادی همچنان می نویسند: “آیا عجیب نیست که انسان مانند یک اسب مارمولک بزرگ براکیوسوروس سوار شد؟” آیا این شواهد ثابت نمی کند که سریال تلویزیونی Flintstones در واقع یک مستند درباره زندگی واقعی است؟
در پاسخ به سؤالات فوق باید بگوییم: خیر، اولاً پیتر بروس گیل نه تنها خالق اثر مورد نظر نیست، بلکه خارج از تئوری های توطئه نیز نامی از او به میان نمی آید. در واقع خالق اصلی این نقاشی که خودکشی ساول نام دارد، پیتر بروگل پدر، هنرمند رنسانس فلاندری بود. این نقاشی وقایع کتاب مقدس و خودکشی شاه شائول در پی شکست او از فلسطینیان در کوه گیلبوآ را به تصویر می کشد.
شتر قرون وسطایی در نسخه قرن یازدهم مسخ، اثر شاعر رومی اوویدتابلوی مذکور که در سال ۱۵۶۲ خلق شده است، انسان ها را در دوردست سوار بر موجودات عجیب و غریب نشان می دهد، اما این موجودات دایناسور نیستند و به شتر اطلاق می شود. از آنجایی که پیتر بروگل در طول عمر خود هرگز شتر ندیده بود، آنها را به صورت دایناسور به تصویر کشید. در داستان شاه شائول در انجیل از شترها نام برده شده است و بروگل احتمالاً بر اساس این توصیف سعی کرده آنها را به تصویر بکشد.
درست مانند شیرها در نقاشی های قرون وسطی که به خوبی طراحی شده بودند، هیچ مدل زنده ای برای شتر وجود نداشت. شترها بر اساس توصیفات ذهنی به اشکال مختلف به تصویر کشیده شده اند و شاید به همین دلیل است که در این نقاشی به براکیوزاروس شباهت دارند.
منبع: زومیت
گفتگو در مورد این post