به گزارش اقتصاد 100، در سال های اخیر مساحت کلانشهرها تغییری نکرده است. در حالی که بر اساس سند نقشه برداری اراضی تنها یک درصد از مساحت کشور مورد استفاده مسکن قرار گرفته است. کافی است در شب سوار هواپیما شوید و تراکم نور خانه های شهرهای کشور را ببینید. فقط یک انفجار نور در درون و درون یکدیگر که به یکباره به پایان می رسد.
گویی یک الزام نانوشته وجود دارد که شهرها باید در همان محدوده مرزی تشکیل شوند و اگر مردم خارج از آن ساکن شوند. به حاشیه رانده شوید ما آنقدر به این مرزها توجه می کنیم که 30 سال است که توافق کرده ایم در کنار شهرها شهرها و شهرک های اقماری بسازیم. اما همین شهرها را گسترش ندهیم.
مرزبندی شهری مانع از توسعه زمین شهرها می شود
در حالی که آوردن امکانات به شهرها بسیار آسانتر و ارزانتر از آوردن همین امکانات به شهرهای جدید است. ایران پهناور است، چرا خودمان را محدود کنیم؟ ما آنقدر به تراکم عادت کرده ایم که همان شهرهای جدید را عمودی می سازیم و کاملاً فراموش کرده ایم که ایران کشور پهناوری است و خداوند به ما زمین قابل سکونت داده است.
به عبارت دقیق تر، از 165 میلیون هکتار مساحت کشور، تنها یک میلیون هکتار سهم اراضی شهری و روستایی است. مرکز پژوهش های مجلس گزارشی در این زمینه دارد که نشان می دهد؛ ظرفیت توسعه سکونتگاه های شهری کشور حدود 43 هزار و 624 کیلومتر مربع یا معادل 4 میلیون و 362 هزار و 400 هکتار است. یعنی معادل 2.69 درصد از زمین های کشور.
در ذهن بسیاری از شهروندان ایرانی، کلان شهر تهران بسیار بزرگ است و دیگر قابل توسعه نیست. این دسته از افراد را می توان پاسخ داد; خیر کافی است تهران را با شهر پاریس از نظر مساحت مقایسه کنیم و ببینیم پایتخت ایران بسیار کوچکتر از پایتخت فرانسه است. به طور دقیق تر، کلان شهر پاریس 18 هزار و 941 کیلومتر مربع وسعت دارد در حالی که کلان شهر تهران تنها 9 هزار و 500 کیلومتر مربع وسعت دارد. راه حل اساسی برای حل مشکل مسکن کشور، افزودن به محدوده شهر و توسعه افقی است. فرهاد بیضایی کارشناس مسکن درباره توسعه افقی شهرهای کشور گفت: بحث تراکم یا عدم تراکم یا افزایش مساحت شهرها نه ملاک مثبت است و نه ملاک منفی.
منطقه شهری فقط روی نقشه است
این به نیازهای هر منطقه و هر جا که ممکن است بستگی دارد. می تواند متفاوت باشد. به عبارت دیگر، هر جا که توسعه امکان پذیر باشد، می توان آن را ایجاد کرد و در هر جا که محدود شدیم. باید از مشکل افزایش مساحت شهری جلوگیری کرد. لازم به ذکر است که وسعت ایران در مقایسه با کشورهای اروپایی منطقه ای کویری است که ارزش زیست محیطی و کشاورزی چندانی ندارد. بیشتر کشور در این وضعیت قرار دارد و در این نقاط می توان مساحت شهرها را افزایش داد.»
لزوم توجه به آمایش و آمایش سرزمین البته با توسعه هر شهری محقق نمی شود و دولت و مجریان آن نیز باید به توزیع جمعیت توجه کافی داشته باشند.
بیضایی در این خصوص گفت: مهمتر از توسعه شهرها و حریم آنها بحث توزیع مناسب جمعیت در کشور و اهمیت آن است به عنوان مثال در شهرهای جنوبی کشور که تقریباً 2 هزار کیلومتر مربع وسعت دارد. از سطح آب، تنها حدود 3 میلیون نفر در این منطقه وسیع زندگی می کنند و رشد اقتصادی و با برنامه ریزی مناسب و توزیع مناسب جمعیت، می توان از این فرصت ها به بهترین نحو استفاده کرد.
چرا ساخت و ساز عمودی زمانی که زمین وجود دارد؟
این کارشناس مسکن با تاکید بر این موضوع ادامه داد: با برنامه ریزی عملکردی و برنامه ریزی منطقه ای می توان جمعیت را بر اساس موقعیت های اقتصادی هر منطقه تعیین کرد. هر چه شهر بزرگتر باشد، تعداد ویلاها بیشتر می شود. از ساخت و سازهای عمودی دوری کنید. یکی از دلایلی که امروزه شهرها در انحصار آپارتمان ها و برج ها قرار گرفته اند. کمبود زمین برای ساخت و ساز در حالی که همانطور که قبلاً گفته شد؛ ایران کشور پهناوری است و تنها از یک درصد ظرفیت خود برای ساخت شهر و روستا استفاده کرده است.
اگر این محدودیت های شهری برداشته شود؛ خانه های ویلایی و سبک معماری ایرانی را می توان به راحتی با ساخت و سازهای عمودی جایگزین کرد. بیضایی درباره مشکلات ساخت و ساز عمودی گفت: با توجه به اینکه بیشتر زمین های کشور کویری و بلااستفاده است استفاده از آن مشکلی ندارد و وقتی قیمت زمین برای ساخت و ساز کاهش پیدا کند عاملی برای کاهش هزینه مسکن خواهد بود. همچنین باید توجه داشت که ایران کشوری زلزله خیز است و با کاهش تراکم و ساخت خانه ها به صورت یک طبقه یا دو طبقه مقاومت آنها نیز افزایش می یابد.
گفتگو در مورد این post