موسیقی تیتراژ همیشه یکی از مهم ترین و تاثیرگذارترین عناصر برای جذب مخاطب و همچنین تبلیغ اهالی این عرصه بوده است. در تاریخ موسیقی ایران و از ابتدای ورود تلویزیون و سینما، قطعات ماندگاری مانند موسیقی متن فیلم قیصر وجود داشته که با شنیدن آن ها خاطرات زیادی در ذهن ما ایجاد می شود. تصمیم گرفتیم در این مطلب که با الهام از فایل ویژه رسانه سینما نوین گردآوری شده است، نگاهی به ماندگارترین موسیقی تیتراژ تاریخ سینمای ایران بیندازیم. با ما بمان.
یقه / اسفندیار منفردزاده
«طوقی» تنها فیلمی در کارنامه علی حاتمی است که تحت تأثیر فیلمساز دیگری (قیصر کیمیایی) و با کمک تقریباً تمام بازیگران اصلی قیصر جلوی دوربین میرود، بهروز وثوقی، ناصر ملک مطیعی، مبل و بهمن خبرجو. ، پشت دوربین مازیار پرتو و اسفندیار منفردزاده. داستان خودش را می گوید.
موسیقی توقی همراه با قیصر است. مثل همه عوامل دیگر این دو فیلم، یک اتفاق شرافت پرستی در کمین است که شیرینی زندگی را در ذائقه مرتضی (بهروز ووشقی) تلخ می کند.
رضا موتوری و دیالوگ هایش، موتور سواری و عصبانیتش برای بسیاری از سینمادوستان سال های گذشته نوستالژیک بود. دعوای رضا با همدستان سابقش در سینما سرزاب و دستان خون آلودش روی صفحه سفید. آن نقاشی دستی با خون را نشان از نقش رضاموتری و دنیای خیال و اندیشه خالق آن مسعود کیمیایی در تاریخ سینمای ایران می دانستند.
با صدایی بی صدا
مثل کوه، بلند
مثل یک رویا، کوتاه
یک مرد بود، یک مرد
آواز فرهاد به نت های منفردزاده رنگ و بوی مبارزه می دهد. نبرد با زمین و زمان برای مطالبه حیات از قدرت و رسیدن به آرمان های تعریف شده در این مسیر. یادآوری این عنوان ادای احترام به صدای فرهاد است که سال هاست تازگی دارد.
فیلم غریبه (1351) که از برجستهترین فیلمهای شاپور قریب به شمار میرود، در برخی ارزیابیها نسبت به آثار فیلمفارسی امتیاز بیشتری کسب کرد، زیرا اگرچه درونمایه داستانی آن به مضامین فیلمفارسی نزدیک است، اما از مضامین قویتری برخوردار است. و ساختار نسبتا متفاوتی که می تواند این فیلم را بسازد در گروه باید فیلم هایی مثل کندو یا توقی وجود داشته باشد که در آن روزها به نوعی پل ارتباطی سینمای عامه پسند و سینمای مترقی به حساب می آمدند.
خدایا خدایا از آسمان
به درد من گوش کن که می خواهم حرف بزنم
باید سکوتم را برای یک روز بشکنم
به عشق قاسم (بهروز ووشقی) در فیلم غریبه «نرسیده» نبود، زیرا او به خوبی بلد بود چگونه برسد. قاسم را زندان غم دنیا می برد. جایی که به رویای زندگی بهتر مهاجرت می کند، اما در بسته است. قاسم را بابک بیات با موسیقی دلنشینش روایت می کند و آهنگ هم گویای خودش است.
این بد است / واروژان
فیلم دشنه نه از اولین آثار فریدون قلعه است و نه از معروف ترین آثار او، اما رنگ و بوی متفاوتی از فیلمسازی او دارد. رنگ و بویی که ذائقه مخاطب ایرانی را تغییر داد و توقعاتش را در موج نو سینمای ایران بالا برد. یکی از ویژگی های فیلم های فریدون قلعه خلق شخصیتی خاص و جدید است که مخاطب را با خود همراه می کند و برای تقلید از او ستاره زندگی او می شود. در فیلم دشنه عباس آقا چاخان (با بازی درخشان بهروز وشوقی) نقش این شخصیت خاص و جدید را دارد که مخلوق ذهن خلاق فریدون گل است.
آسمان سنگ شده، انگار خدا خواب است
انگار گریه های من را از آن بالا ندید
واروژان روایت یک نور را در موسیقی دشنه بیان کرده است. نوری که از غیرمنتظره ترین پنجره ممکن وارد زندگی شخصیت عباس در فیلم شد و تا آخرین لحظات خاطره او پاک نخواهد شد. دشنه شاید غم انگیزترین موسیقی متن تاریخ سینمای ایران را داشته باشد. غمی که هر بار که شنیده می شود، تازه می شود.
کندوی عسل / واروژان
کندو صریح ترین فیلم در نقد مدرنیته دوره پهلوی است. هیچ فیلم دیگری مانند کندو نتوانسته دستاوردهای حکومت پهلوی را به چالش بکشد. ابی مثل قاسم سیاه است، جوانی بی ریشه که چیزی ندارد. دوستانش او را یک اعتبار خوار می دانند. تضادهای جامعه از ابی موجودی بی هویت ساخت که تنها افتخارش زندان رفتن است. ابی می خواهد انتقام تمام پشیمانی هایش را از جامعه بگیرد، بنابراین تمام تلاشش را می کند تا از سایه بیرون بیاید و به جنگ طبقاتی برود که او را نابود کرد و فرصت پیشرفت را از او گرفت.
خسته ام از این بار، نفسم حباب است
من مثل برکه ای بی التهاب بی تفاوتم
کندو تالالو رز واروژان در کالبد آبی خسته فیلم به گونه ای است که تنهایی اش از لحظه مرگ عجیب تر به نظر می رسد. موسیقی کندو میراث بزرگ واروژان برای موسیقی ماست که سال ها از زمان او جلوتر است.
منبع: بهترین ها
گفتگو در مورد این post