هرچه تلفن های همراه ما مفیدتر شوند، بیشتر از آنها استفاده می کنیم. هر چه بیشتر از آن استفاده کنیم، مسیرهای عصبی بیشتری در مغزمان ایجاد می کنیم.
به گزارش صبح امروز به نقل از بی بی سی؛ اولین تماس 50 سال پیش از طریق تلفن همراه انجام شد و از آن زمان این دستگاه ها به ابزارهای متعدد و ضروری تبدیل شده اند که به ما در مدیریت زندگی کمک می کنند. با این حال، آیا این تلفنها نحوه عملکرد مغز ما را نیز تغییر میدهند؟
امروزه ما بسیاری از کارها را از طریق تلفن همراه خود انجام می دهیم. پرداخت صورتحساب، ملاقات با دوست برای قهوه، تماس با اعضای خانواده که در دوردست زندگی می کنند، توسط پیام رسان ها امکان پذیر شده است، بررسی آب و هوا، یادداشت یک ایده داستان، گرفتن عکس یا فیلم، گوش دادن. به پادکست بروید و یک محاسبه سریع انجام دهید.
یک گزارش جدید نشان می دهد که بزرگسالان در ایالات متحده به طور متوسط 344 بار در روز یا هر چهار دقیقه یک بار تلفن همراه خود را چک می کنند و در مجموع نزدیک به سه ساعت در روز را با دستگاه های خود سپری می کنند.
مشکل بسیاری از ما این است که در ابتدا قصد داریم یک کار سریع با تلفن همراهمان انجام دهیم، مانند بررسی ایمیل یا فیدهای رسانه های اجتماعی، و ناگهان متوجه می شویم چندین ساعت در پیمایش بی پایان غوطه ور هستیم. این یک چرخه معیوب است.
هرچه تلفن های همراه ما مفیدتر شوند، بیشتر از آنها استفاده می کنیم. هرچه بیشتر از آن استفاده کنیم، مسیرهای عصبی بیشتری در مغزمان ایجاد می کنیم که ما را به سمت گرفتن تلفن همراه برای هر کاری سوق می دهد، حتی زمانی که تمایلی به بررسی گوشی خود نداریم.
پیامدهای منفی استفاده از تلفن همراه
جدا از نگرانی در مورد جنبه های خاصی از دنیای بیش از حد به هم پیوسته امروزی، مانند رسانه های اجتماعی و فیلترهای زیبایی شناختی بیش از حد آن، اتکای بیش از حد ما به این دستگاه ها با مغزمان چه می کند؟ آیا همه چیز برای ما بد است یا نکات مثبتی وجود دارد؟
یکی از پیامدهای منفی استفاده زیاد از تلفن همراه حواس پرتی است. یکی از خطرناک ترین نمونه ها استفاده از تلفن همراه در هنگام رانندگی است. نتیجه یک مطالعه نشان داد که تنها صحبت با تلفن همراه و عدم ارسال پیامک بر رانندگی تاثیر منفی دارد.
این موضوع برای کارهای روزمره که ریسک کمتری دارند نیز صادق است. شرکت کنندگان در یک مطالعه پس از شنیدن صدای دریافت پیام از طریق تلفن خود، عملکرد بسیار بدتری داشتند. تنها استفاده از تلفن همراه نیست که عواقب دارد، حضور صرف آن می تواند طرز فکر ما را نیز تحت تأثیر قرار دهد.
نزدیکی تلفن همراه باعث “فرار مغزها” می شود.
به عنوان مثال، در یک مطالعه اخیر، محققان از شرکت کنندگان خواستند که تلفن های همراه خود را در کنار خود قرار دهند به گونه ای که جلوی چشمان خود (مانند روی میز) یا نزدیک و دور از دید (مانند کیف یا جیب) باشند. یا در یک اتاق سپس شرکت کنندگان یک سری کارها را برای آزمایش توانایی پردازش و به خاطر سپردن اطلاعات، حل مسئله و تمرکزشان انجام دادند.
مشخص شد که شرکتکنندگان وقتی تلفنهای همراهشان را در نزدیکی اتاق دیگری قرار میدادند، عملکرد بسیار بهتری داشتند. به نظر می رسد فقط نزدیک بودن به تلفن همراه باعث به اصطلاح «فرار مغزی» می شود.
مغز ما ممکن است ناخودآگاه سخت تلاش کند تا در برابر اصرار برای چک کردن تلفنهایمان مقاومت کند یا دائماً محیط را زیر نظر بگیرد تا ببیند آیا باید تلفن خود را چک کنیم (مثلاً منتظر پیامک باشیم).
در هر صورت، این حواس پرتی می تواند انجام هر کار دیگری را دشوارتر کند. محققان دریافتند که تنها راه حل این است که شرکت کنندگان در تحقیق را در اتاق دیگری قرار دهند.
بنابراین برای کاهش احتمال دست زدن به تلفن همراه، قرار دادن آن در اتاق دیگری را تمرین کنید. همچنین به خود یادآوری کنیم که مغز ما بیش از آنچه فکر می کنیم منابع دارد و هر بار که در برابر وسوسه چک کردن تلفن همراه مقاومت می کنیم، مسیرهای عصبی جدیدی ایجاد می شود و مقاومت در برابر این وسوسه را آسان تر می کند.
فاجعه عجیبی که موبایل بر سر مغز می آورد! اولین بار در صبح. ظاهر شد.
گفتگو در مورد این post