به گزارش اختاز 100 به نقل از تسنیم، علی ضیا فعالیت خود را به عنوان مجری سرشناس تلویزیون از سال 1397 با اجرای برنامه ای در شبکه سه آغاز کرد. «ویتامین 3»، «بازیا» و بسیاری دیگر از ارسال های ویژه سال اجرا شد تا سرانجام با «فرمول یک» به اوج خود رسید.
او تا سال 1400 در تلویزیون برنامه اجرا می کرد و در این سال ها برنامه هایش با حاشیه های زیادی همراه بود. از طعنه و کنایه هایش به مسئولان تا شوخی های سطحی! اما همیشه یک نکته در سخنان او نهفته بود: «من بچه تلویزیون هستم و هرگز نخواستم به هر قیمتی کاری انجام دهم».
اما از زمانی که علی ضیا با برنامه «با ضیا» وارد یوتیوب شد، گفتگوهای او با چند بازیگر زن از مستانه مهاجر گرفته تا پریوش تداری و الهام پاوه نژاد، به جز چند قطعه ویروسی، به گفت وگوی پرمعنا و عمیقی نرسیده است.
البته در بسیاری از ویژه برنامه هایی که علی ضیا اجرا می کرد، همیشه به دنبال قطعاتی بود و از مهمانان برنامه اظهاراتی می گرفت که به نوعی در فضای مجازی دیده می شد، دقیقا برعکس آن چیزی که قبلا در زنده گفته بود. تلویزیون که او نمی خواست برای دیدن قیمت. ویدئویی که اخیرا در پلتفرم یوتیوب دست به دست می شود، تاییدی بر این ادعاست که ضیا به دنبال دیده شدن است و برای رسیدن به این هدف از قاب تلویزیون استفاده کرده است.
از آنجایی که این موضوع در پلتفرم یوتیوب و برنامه نوروزی ضیاء به صورت برجسته تر و حتی مبتذل تر دیده می شود، ویدئویی از خواننده جوان رپ به نام آشنا در ویژه برنامه تحویل سال با ضیا که سر و صدای زیادی به پا کرد. ، واکنش های منفی را به دنبال داشته است. است.
حال صرف نظر از اینکه استفاده از این گونه چهره ها در برنامه نوروزی و خانوادگی صحیح است یا خیر; بررسی ما از برنامه تحویل سال «با ضیا» فقط دعوت و گفتگو با خواننده رپ نوجوان نیست. بلکه همراهی و عادی سازی ابتذال توسط آقای مجری حرکتی مدبرانه و عمدی است که به نوعی کانون خانواده یا مخاطب برنامه را مورد هدف قرار می دهد، حتی زمانی که مخاطبان با توجه به جایگاهی که ضیاء در قاب تلویزیون داشت با اطمینان برنامه را دنبال می کردند. برنامه ها.
اینجاست که عملکرد ضیا به خوبی نشان می دهد که او به قولش عمل نمی کند و به هر قیمتی فقط به دیده شدن می اندیشد و با کمی بینش به گذشته اش می توان دریافت که این نوع رفتار در او نهادینه شده است و او. همیشه آن را دنبال کرده است.
رشیدپور، ساعت صفر و آغاز یک گفتگوی بین المللی
شاید مجری سابق تلویزیون با دیدن این یادداشت با خود بگوید ساخت برنامه در فضای مجازی بلامانع است و برخی مجریانی که از قاب تلویزیون کوچ کرده اند یک بار این کار را کرده اند! مثل رضا رشیدپور با برنامه «دیدن در شب» که روی پلتفرم یوتیوب بود!
نکته ای که شاید در نگاه اول منطقی به نظر برسد; اما نباید فراموش کرد که رشیدپور و تعدادی دیگر که دست به کاری مشابه زده اند، به چارچوب های عرفی و مذهبی یا چارچوب های کلی فرهنگی کشورمان و اتفاقاً رشیدپور برای برنامه اخیرش در خانه نمایش توجه کردند. شبکه (ساعت صفر) و قوانین فراگیر صوتی و تصویری در فضای مجازی و درخواست اجازه کرد که این رفتار وی نشان از رعایت اخلاق و احترام به اعتماد مخاطبان خود دارد.
به هر حال لازم است ضیاء این نکته را در نظر داشته باشد که رشیدپور و علیخانی که این روزها در تلویزیون نیستند و برنامه ندارند، هر دو تجربه کار در شبکه نمایش خانگی و فضای مجازی را دارند اما آبرو و سابقه کاری خود را در تلویزیون به هر قیمتی دیده شود، حتی تا عادی شدن. ابتذال، این کار را نکردند و به اصطلاح درآمدزایی نمی کنند.
اگرچه همه می دانیم که پول همیشه در این نوع برنامه ها مهم بوده و هست و به هیچ وجه نمی توان منکر درآمدزایی شد اما به قیمت عادی سازی ابتذال؟! فردی که سال ها از طریق آنتن سیمای جمهوری اسلامی ایران به شهرت رسید و امروز اسیر فضای مجازی شده است، به نوعی به اعتماد مخاطبان خود خیانت کرده است و باید در نظر داشته باشد که هدف قرار دادن فرهنگ کشورمان در نهایت منجر به آن خواهد شد. به از دست دادن حذف خود، که اتفاقا نمونه هایی در این زمینه وجود دارد.
با نگاهی به چیدمان برنامه مورد نظر برای تحویل سال ضیاء و طرح سوالات و مصاحبه میهمانان چیزی جز نقض حریم روابط انسانی در بین آنها یافت نمی شود. نه خبری از آگاه سازی خانواده ها از وضعیت موجود جامعه است و نه اینکه سازندگان برنامه می توانند پشت این جمله پنهان شوند که جامعه به چنین برنامه هایی نیاز دارد زیرا نیاز به درک نسل جدید است.
ناگفته نماند که گاه در میان سوابق مجریانی که از تلویزیون و رسانه های رسمی مهاجرت کرده و کنار گذاشته شده اند، می توان چنین کثافتی را مشاهده کرد. یک روز مجری که «جشن رمضان» را در تلویزیون اجرا می کرد به دلیل رفتارهای نامتعارف و نامتعارفش کنار گذاشته می شود و به صحنه های خاص و مهمانی های شبانه و اجرا در کافی شاپ ها روی می آورد، در دنیای آنها اجرای کافی شاپ مثل مرگ است. از دنیای حرفه ای آنها
مجری دیگری مانند علی ضیا در میدانی قرار می گیرد که به بی اخلاقی در رابطه دختر و پسر رسمیت می دهد و با اینگونه مصاحبه های مطبوعاتی شاخص های هنری را نیز خدشه دار می کند و کاری جز دور زدن مخاطب و کاهش آنها ندارد. محبوبیت در سطح جامعه
اما حالا بد نیست از این برنامه و مجری آن فاصله بگیریم و به نکته مهم تری بپردازیم، زیرا شاید در اینجا لازم باشد که مدیران مربوطه در رسانه های رسمی به این نکات در معرفی چهره های مستعد توجه کنند. و تازه واردها و اجازه دادن به همه بزرگ شدن. اجازه ندهید روزی رسانه ها در مقابل عقاید و باورهایی که سال هاست در رسانه های رسمی فریاد می زنند بایستند.
البته با نگاهی به این برنامه در فضای مجازی و تبلیغاتی که لایه به لایه وجود دارد می توان به این نکته پی برد; مخالفت با عقاید، عادی سازی ابتذال و دور شدن از اصالت اجرا به بهای پول درآوردن و همسو شدن با سرمایه گذاری هایی که فقط به فکر درآمد خود هستند در برنامه ای پرمخاطب که از حامیان مالی و تبلیغ کنندگان می خواهد که کمی با دقت بیشتری به مسائل اجتماعی خود فکر کنند. مسئولیت این بار
حامیانی که گویا نه به فکر فرهنگ و ترویج فرهنگ هستند و نه حقوق مخاطب و حتی گاهی این تبلیغات را به برنامه های شبکه معاند در ماهواره می دهند.
گفتگو در مورد این post