طبق گزارش صبح ؛ تقسیم از آثار ادبی یکی از اعتقادات قدیمی این کشور است. در گذر زمان ، ساکنان این سرزمین به نویسندگانی اشاره می کردند که فکر می کردند از آنها بهره می برند. با این حال ، در گذر زمان ، فقط Tafal to Hafez در فرهنگ عامه ما باقی مانده است
اوه قلب ، شما از آن خوب خواهید آمد
هر کجا که بروید ، به زودی پشیمان خواهید شد
اگر وسوسه می شوید استدلال کنید ، گوش دهید
آدام صفات از روززا ریزوان تا داری
شاید او پرچم آبی را لمس نکند
اگر لب ها از چشمه حیوان تشنه شده است تا دریابید
من از اشتیاق به دیدن شما می میرم ، مثل صبح
خورشید روشن بر شما بدرخشد
خیلی صبح ها ، من به شما شرط می بندم
وقتی جوانه پر از گل است و لبخند می زنید
در شب تاریک حجاب ، شما به دهان من آمدید
وقت آن است که مانند یک غبار بدرخشید
من از دید دویست جوی به گذرگاه شما بسته شده ام
تا زمانی که بوی درخت سرو بوی بدهید
هافیز فکر نکنید که یوسف مه است
برگردید و وارد کلبه احزان شوید
توضیح کلمات: که Youssef Mehro: That Youssef Jamal Mah Jabin استعاره Murad Mehboob Mah Rukhsar است
تفسیر عارف:
هرکسی که به مقصد برسد ، اما شهد ماهیت خود را نمی نوشد ، سرانجام رد می شود.
تفسیر شعر:
غم و اندوه از دور بودن از دوست خود و عدم قرار گرفتن. اما شما همیشه باید امید داشته باشید و هیچ تلاشی در راه رسیدن به او نکنید.
گفتگو در مورد این post