مهدی پازوکی، استاد اقتصاد دانشگاه علامه با اشاره به نبود نظرات و تصمیمات کارشناسی، جای خالی مدیران متخصص و مجرب را یکی از دلایل نابسامانی اقتصادی می داند.
بخش‌های مهم این گفتگو را در ادامه می‌خوانید؛
* برای حل مشکلات کشور نیازمند نگاه کارشناسی و علمی هستیم. یعنی ببینیم ریشه مشکلات کجاست، برای آن فرضیه بسازیم و فرضیه را آزمایش کنیم; اگر جواب مثبت است آن را بپذیرید و اگر جواب نداد به سراغ فرضیه دیگری بروید. مشکل اینجاست که مدیران اجرایی کشور دانش لازم را ندارند.
بیشتر آنها به خاطر رابطه شان مسئولیت پذیرفته اند و این طور نیست که با تکیه بر دانش و شایستگی و تخصص مسئولیت پذیرفته باشند. در واقع یکی از مشکلات بارز اقتصاد ایران «بی اطلاعی اقتصادی مدیران» است. یعنی افراد ضعیف و کوته فکری که باندها و رابطه ها انتخاب کرده اند، منافع کشور را از دست داده اند.
* در بهمن ماه سال 1401 در حالی که هشت ماه از دولت مستقر می گذشت نرخ دلار 27500 تومان بود و در آخرین روزهای سال 1402 دلار 60 هزار تومان وارد کانال شد. این بدان معناست که ارزش پول ملی که اولین شاخص اقتصاد محسوب می شود بیش از 100 درصد افزایش یافته است که نمی تواند به دولت قبل مربوط باشد. در واقع وقتی سیاست خارجی در خدمت توسعه اقتصادی نیست، مردم باید هزینه آن را بپردازند.
* اقتصاد در حال حاضر دو مشکل اساسی دارد. اولاً اقتصاد ایران بسته است و هیچ تعاملی با دنیا ندارد، در حالی که 90 درصد تجارت جهانی به دلار آمریکا و یورو اروپایی است. دلار به تنهایی حدود 65 درصد تجارت جهانی را کنترل می کند.
*مشکل دوم اقتصاد در جمهوری اسلامی این است که بر خلاف سنت شیعه و ارزش‌های اسلامی که تاکید می‌کنند «اگر از شما کارآمدتر است بروید»، مدیران فعلی با طمع خود ساختارها را تخریب کرده‌اند. برای قدرت حتی مدیران مدارس هم اگر دوست نداشته باشند عوض می شوند.
اگر این طرز تفکر اصلاح نشود، قطعا هزینه های بسیار بالایی را به منافع عمومی تحمیل می کند. در واقع یکی از دلایل ناامیدی عمومی این است که مردم می بینند کوتوله ها سر کار هستند و مسئولیت های بزرگی به آنها سپرده شده است.
* سازمان برنامه و بودجه که یکی از ادارات تخصصی و مهم اداری کشور است، قاعدتاً باید حداقل 70 درصد مدیران آن از بدنه این سازمان انتخاب شوند تا فعالیت آنها با مثبت بودن همراه باشد. نتایج.
اما متأسفانه اتفاقی که در دولت سیزدهم افتاد این است که مدیران سازمان برنامه و بودجه از میان فارغ التحصیلان دانشگاه های درجه دو انتخاب شدند که قطعاً به دلیل دانش کم نمی توانند خوب را از بد تشخیص دهند و به این ترتیب به راحتی با کشور روبرو می شوند. با چالش های جدی روبرو می شوند
* انسان همیشه به امید زندگی می کند. بر خلاف نظر کسانی که در ناامیدی زندگی می کنند، فکر می کنم آینده ایران روشن است. چرا؟ به این دلیل که تکنولوژی در حال تکامل است و باعث می شود نسل جدید و جامعه بدانند و بفهمند چه کسانی نوکر هستند و چه کسانی مسئولیت سودگرایی را می خواهند و به دنبال رانت هستند. در حالی که تحریم مردم را به دام انداخته است، تجار تحریمی خوشحال هستند زیرا اینگونه جیب خود را پر می کنند.
*دولت سیزدهم بیش از 2 سال و نیم است که روی کار آمده است و مردم هیچ تغییر اقتصادی و معیشتی احساس نمی کنند. چرا این اتفاق می افتد؟ چرا رقبای منطقه ای ما روز به روز بهتر از ما کار می کنند؟ چون آنها به سمت عقلانیت رفته اند و ما به سمت شعار. امروز اگر دولت ایران بتواند مقدمات همکاری با یک شرکت آمریکایی در صنعت نفت را فراهم کند، ما بیشتر از آمریکایی ها سود خواهیم برد. اما مردان این را درک نمی کنند و به جای برخورد کارشناسانه و علمی با بحران ها، مدام به دنبال ایجاد تنش با دنیا هستند. اگر بحران نباشد نمی توانند کشور را اداره کنند.
گفتگو در مورد این post