جمعیت جهان دستخوش تغییرات عظیمی شده و عمر انسان نسبت به گذشته طولانی تر شده است. بر اساس گزارش سازمان بهداشت جهانی، در سال ۲۰۲۰، تعداد افراد ۶۰ سال به بالا در سراسر جهان از تعداد کودکان زیر پنج سال بیشتر شده است.
تنها در بریتانیا بیش از ۱۱ میلیون نفر ۶۵ سال یا بیشتر دارند و در ۱۰ سال آینده این تعداد به ۱۳ میلیون نفر یا ۲۲ درصد از کل جمعیت افزایش خواهد یافت.
به همین دلیل است که یکی از مسائل بهداشتی که اغلب نادیده گرفته می شود (به ویژه در زنان) بیش از هر زمان دیگری مورد توجه قرار گرفته است. یعنی پوکی استخوان و شکستگی استخوان.
آمارها نشان می دهد که پوکی استخوان در سراسر جهان سالانه باعث بیش از ۸.۹ میلیون شکستگی می شود. به عبارت دیگر، شکستگی ناشی از پوکی استخوان در جایی از دنیا هر سه ثانیه یکبار اتفاق می افتد.
این بیماری بیش از ۲۰۰ میلیون زن را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار می دهد و تخمین زده می شود که از هر ۳ زن بالای ۵۰ سال، ۱ نفر دچار شکستگی استخوان ناشی از پوکی استخوان می شود.
همچنین مطالعات نشان داده است که پوکی استخوان یکی از مهم ترین علل مرگ و میر در زنان در این گروه سنی است.
چرا سلامت استخوان ها با افزایش سن بدتر می شود؟
در استخوان های ما سلول های خاصی به نام «استئوبلاست» وجود دارد که بافت استخوانی جدیدی را تشکیل می دهند.
در پایان چرخه زندگی اسکلت ما، سلول های دیگری به نام استئوکلاست ها وجود دارند که بافت استخوانی قدیمی و آسیب دیده را حل می کنند تا بتوان آن را با بافت جدید و سالم تر جایگزین کرد.
یک عامل کلیدی در سلامت استخوان، متعادل کردن فعالیت این دو نوع سلول است. یعنی اگر فعالیت آنها متعادل باشد، تغییر مشکلی در بافت استخوانی ایجاد نمی شود و بافت استخوانی جدید به طور مرتب جایگزین بافت قدیمی می شود.
ساخت جایگزین های استخوان با سلول های بنیادی
معمولاً تا سن ۳۰ سالگی، فعالیت سلول های «استئوبلاست» بیشتر است. این بدان معنی است که ما بیشتر از آنچه که از دست می دهیم، استخوان جدید می سازیم.
در واقع، تا سال جاری، سلول‌های استئوبلاست در حال ساخت بافت استخوانی جدید، بازسازی استخوان‌های موجود، و ترمیم استخوان‌های آسیب‌دیده با کمک موادی هستند که از ترکیب کلسیم، کلاژن و سایر مواد تشکیل‌دهنده توده استخوانی ما ایجاد می‌شوند.
اما وقتی به سن ۳۵ سالگی می رسیم، تراکم استخوان ها و کیفیت آنها با شروع فعالیت سلول های “استئوکلاست” شروع به کاهش می کند و این منجر به از بین رفتن کمتر از ۱٪ از بافت استخوانی بدن در هر سال می شود. سال
این وضعیت در زنان پس از یائسگی به طور قابل توجهی تشدید می شود زیرا در این زمان، سطح استروژن تولید شده توسط بدن به طور چشمگیری کاهش می یابد.
به نظر می رسد افت سطح استروژن باعث کاهش تعداد استئوبلاست ها و افزایش طول عمر استئوکلاست ها می شود و به همین دلیل سلول های گروه دوم برای مدت طولانی تری فعال می مانند.
حالت «استئوپنی» زمانی ظاهر می‌شود که سطح خاصی از تراکم استخوان از بین رفته باشد و اگر تراکم استخوان‌های قسمتی از بدن به حدی کاهش یابد که استخوان‌ها به راحتی بشکنند، این حالت به «پوکی استخوان» تبدیل می‌شود.
علائم پوکی استخوان چیست؟
متأسفانه پوکی استخوان قبل از وقوع هیچ علامتی نشان نمی دهد و معمولاً زمانی تشخیص داده می شود که خانمی قبلاً دچار شکستگی استخوان شده باشد و سپس پزشک اسکن استخوان را تجویز کند.
همه زنان مبتلا به استئوپنی به پوکی استخوان مبتلا نمی شوند. اگرچه احتمال آن در بین آنها زیاد است.
سیگار کشیدن و مشکلاتی مانند بیماری تیروئید و دیابت نیز می تواند منجر به تبدیل “استئوپنی” به پوکی استخوان شود. برخی داروها مانند استروئیدها نیز می توانند بر تراکم استخوان تأثیر بگذارند.
چگونه از پوکی استخوان جلوگیری کنیم؟
مانند تمام اقدامات پیشگیرانه، هرگز برای مراقبت از استخوان های خود زود نیست. یک راه مهم برای محافظت از استخوان ها، خوردن یک رژیم غذایی متعادل، متنوع و سرشار از کلسیم است.
اگر محصولات لبنی (شیر، تخم مرغ، پنیر) مصرف کنید، احتمالا دوز کافی کلسیم دریافت خواهید کرد. با این حال، اگر گیاهخوار هستید یا لبنیات مصرف نمی کنید، ممکن است نیاز به مصرف مکمل ها برای افزایش سطح کلسیم خود داشته باشید.
اما کلسیم به تنهایی نیازهای استخوان های ما را تامین نمی کند. بدن ما نیاز به تولید ویتامین دارد دی» از طریق قرار گرفتن در معرض نور خورشید.
اگرچه کلسیم و ویتامین دی برای سلامت استخوان‌ها مهم هستند، اما ورزش، به‌ویژه فعالیت‌هایی که بر استخوان‌ها فشار وارد می‌کنند، مانند تمرینات مقاومتی پیشرونده، می‌توانند با تحریک فعالیت استئوبلاست‌ها از ابتلا به پوکی استخوان پیشگیری کرده و آن را به تاخیر بیندازند.
این امر سرعت تشکیل استخوان جدید را افزایش می دهد و آرایش کلاژنی استخوان ها را تغییر می دهد که همگی باعث افزایش استحکام اسکلتی می شوند.
علاوه بر این، مطالعات نشان می دهد که تمرینات مقاومتی، که قدرت عضلانی را افزایش می دهد و تعادل را بهبود می بخشد، به ما کمک می کند تا وضعیت سالم تری داشته باشیم و خطر کلی سقوط و شکستگی را کاهش دهیم.
البته باید توجه داشت که بعد از یائسگی، اثربخشی ورزش و افزایش سطح مواد معدنی مورد نیاز استخوان ها، به شدت به دسترسی کافی به کلسیم و ویتامین دی بستگی دارد، بنابراین مصرف مکمل ها اکیداً توصیه می شود.
همچنین داروهای مختلفی وجود دارند که می توانند پوکی استخوان را درمان یا به تاخیر بیندازند. به همین دلیل، مصرف استروژن به عنوان بخشی از درمان جایگزینی هورمون (درمان توصیه شده برای پیشگیری از پوکی استخوان در زنان یائسه، به ویژه آنهایی که نارسایی زودرس تخمدان دارند) توصیه می شود.
منبع: یورونیوز
گفتگو در مورد این post