علی عبداللهی; بازار: در سال های اخیر یکی از گلایه های عمده واحدهای اقتصادی و تولیدکنندگان، طولانی بودن فرآیندها و بروکراسی اداری در فرآیند تولید است. این بدان معناست که یک تولیدکننده باید نیمی از وقت و انرژی خود را روی تولید و نیمی دیگر را صرف سروکار داشتن با ادارات و نهادهای مختلف کند.
اکنون با گسترش اینترنت و عدم حضور بسیاری از فرآیندهای اداری، انتظار می رفت که تولیدکنندگان فایل دیگر از این اداره به دفتر دیگر سرگردان نباشند. اما متاسفانه به گفته بسیاری از فعالان اقتصادی، اکنون مدل جدیدی از بروکراسی اداری در فضای اینترنت شکل گرفته است.
در حال حاضر 26 سیستم وجود دارد که شرکت های تولیدی و تجاری با اکثر آنها سروکار دارند و روزانه باید اطلاعات زیادی را در آنها آپلود کنند. از جمله می توان به سامانه های سامانه جامع تجارت، سامانه جامع انبارها، پنجره واحد گمرکی، معادلات فصلی، مودیان مالیاتی، اظهارنامه عملکرد، حقوق و دستمزد، کاپ، بیمه تامین اجتماعی و … اشاره کرد.
علاوه بر این که اکثر این سیستم ها دارای مشکلات فنی زیادی هستند و اغلب به دلیل موازی کاری باعث سردرگمی واحدهای اقتصادی می شوند، به مرور زمان مدیران واحدها به این نتیجه می رسند که باید تعداد زیادی از نیروهای خود را صرفاً متمرکز کنند. مدیریت این سیستم ها .
علاوه بر این، اکثر جوانانی که تازه وارد عرصه اقتصاد و تولید شده اند، وقتی با تعدد این نظام مواجه می شوند، از ترس اینکه نتوانند پاسخگوی این همه نهادهای نظارتی باشند، از تولید کناره گیری می کنند و تجارت و فرار ترجیح می دهند.
یکی از دلایل بروز تعدد در سیستم های مرتبط با تولید و اقتصاد، تمایل دستگاه های اجرایی به ارائه عملکرد جداگانه است. به عنوان مثال وزارت حریم خصوصی، دارایی، امور مالیاتی، بیمه و… هر کدام دوست دارند عملکرد خود را در حوزه تولید به صورت جداگانه ارائه دهند که به مرور زمان کمر تولیدکنندگان را می شکند.
پیشنهاد ویژه نگارنده این است که ستادهای تسهیل تولید می توانند این موضوع را در دستور کار ویژه خود قرار دهند و یکبار برای همیشه نظام تولید و تجارت را تجمیع کنند. در آن صورت یک تهیه کننده می تواند تمام روز را صرف کار اصلی خود یعنی تولید کند و در پایان کار خود را وارد سامانه جامعی کند که نهادهای مختلف به این اطلاعات دسترسی داشته باشند.
گفتگو در مورد این post