علی عبداللهی; بازار: اخیرا اخبار ضد و نقیضی درباره نحوه تخصیص سوخت و همچنین کارت سوخت منتشر شده است. برخی منابع عنوان می کنند که دولت قصد دارد سوخت گیری را تنها با کارت سوخت شخصی امکان پذیر کند و از سوی دیگر وزارت نفت چنین موضوعی را تکذیب می کند.
حال صرف نظر از این که «مردم حرفی نمی زنند تا اتفاقی نیفتد»; اگر دولت قصد دارد تغییراتی در قیمت بنزین یا احیانا نحوه توزیع یارانه آن بین مردم ایجاد کند و اقدام به جراحی کند، باید موضوع مهمی را در نظر بگیرد و آن «موافقت و مشارکت مردم» است.
دو نمونه را در نظر بگیرید: در دولت آقای احمدی نژاد پس از آشنایی مردم با مزایای طرح هدفمندی یارانه ها و همچنین کارت های سوخت، این طرح اجرا شد و اگرچه گاهاً دارای اشکالات و ایراداتی بود، حداقل به صورت گسترده. مخالفت یا اعتراض اکثر مردم با آن مواجه نشدند.
اما از سوی دیگر خاطره تلخ سال 1397 در دولت آقای روحانی که یک شبه قیمت بنزین بدون هیچ پیش زمینه و توضیحی افزایش یافت، باز هم یادآوری می کند که عدم مشارکت و توافق مردم در تصمیم گیری های کلان اقتصادی می تواند باعث شود. عواقب جدی بودن!
اکنون دولت فعلی حتی اگر قصد تغییر در حوزه سوخت را داشته باشد، تا زمانی که ضرورت تغییر را به خوبی و شفاف از طریق کارشناسان اقتصادی و چهره های قابل قبول جامعه برای مردم تبیین نکند، نمی تواند به موفقیت دست یابد.
در عصری که آگاهی عمومی با رسانه های مجازی و شبکه های اجتماعی روز به روز در حال افزایش است، تصمیم گیری در شب پشت درهای بسته محکوم به شکست است.
گفتگو در مورد این post