یاسمن بلواردی; بازار: صنعت فولاد کشور در سال گذشته از یک سو با بحران انرژی مواجه بود و از سوی دیگر تحت تاثیر وضع عوارض صادراتی از سوی بخش دولتی قرار گرفت. در عین حال فولادسازان کشور معتقدند در صورت ادامه این روند نمی توان آینده خوبی را برای این صنعت متصور شد.
عضو هیئت مدیره انجمن فولادسازان ایران: صنعت فولاد در سال 1403 روزهای سیاهی را پیش رو دارد و تنها راه جلوگیری از وقوع این سرنوشت برای صنعت فولاد، پرهیز دولت از دخالت در بازار است.
احمد دنیانور عضو هیئت مدیره انجمن فولادسازان ایران در گفتگو با خبرنگار بازار درباره چشم انداز صنعت فولاد در سال جدید می گوید: آینده سیاه خواهد بود. در واقع به عنوان یک فرد با تجربه صنعتی معتقدم صنعت فولاد در سال 1403 روزهای سیاهی را پیش رو دارد و تنها راه جلوگیری از وقوع این سرنوشت برای صنعت فولاد این است که دولت از دخالت در بازار خودداری کند.
به بهانه اختلاف قیمت حامل های انرژی، مبالغ هنگفتی را از فولادسازان گرفتند
دنیای نور در خصوص عمده ترین موضوعاتی که در سال گذشته از سوی دولت برای صنعت فولاد در نظر گرفته شده و باعث شده فولادسازان روزهای تاریکی را تصور کنند، گفت: در روزهای پایانی سال با ادعای تفاوت قیمت برق و انرژی باید از فولادسازان پرداخت شود. آنها مبلغ هنگفتی از کارگران فولاد گرفتند و از آنها مطالبه کردند. مقادیر آنقدر وحشتناک هستند که بر EPS (درآمد هر سهم) آنها تأثیر می گذارد.
دانیانور با بیان اینکه شرکت های فولادی که اکثرا در بورس هستند و سهام آنها در اختیار مردم است، اظهار داشت: با این وجود این اقدام دولت دزدی محترمانه و سیستماتیک است، اگر امروز کالایی را می فروشید پول آن را بگیرید. و سپس در پایان سال مجدداً مبلغ جدیدی را مطالبه کنید و بگویید این تفاوت است. از نظر ما این اقدام تقریباً پول مردم را می گیرد و در نهایت چون از کانال شرکت های فولادی انجام می شود ضربه اصلی را صنعت فولاد متحمل خواهد شد.
این عضوهیئت مدیره انجمن فولادسازان ایران تصریح کرد: دولت با کمبود دانش و تسلط کافی بر مسائل فنی و کارآفرینی و مسائل تولیدی بر سرشاخه نشسته است. در واقع دولت صنعت فولاد را به چالش کشیده است و باید بدانید که در سال آینده نسبت به امروز در صنعت فولاد در شرایط بحرانی تری خواهیم بود تا جایی که بسیاری از کارخانه های فولاد تعطیل خواهند شد. بنابراین بزرگترین چالش فولاد در سال 1402 دولت بود.
دنیا نور درباره شرایط واردات برخی از ورق ها در سال گذشته نیز گفت: در واقع ما یک سری ورق های خاص داریم که در ایران تولید نمی شود زیرا ساخت کارخانه از آن نوع ورق ها در داخل به صرفه نیست، زیرا بر اساس فرض مصرف کل سالانه 250000 تن است و بنابراین برخی از تولیدکنندگان این نوع ورق های ویژه را وارد می کنند.
عضو هیئت مدیره انجمن فولادسازان ایران: به همین دلیل برخی از مردم دید خوبی نسبت به عرضه کالا در بورس فلز ندارند که مانع از رانت تولیدکنندگان می شود.
از سوی دیگر، یکی از موضوعات دیگری که در سال گذشته پیرامون صنعت فولاد کشور وجود داشت این بود که صنایع پایین دستی مانند خودروسازان، تولیدکنندگان لوازم خانگی و… تاثیر گرانی فولاد را بر قیمت محصولات خود دیدند. خیلی واضح همچنین بسیاری از صنعتگران بورس فلزات را شفاف نمی دانند و معتقدند قیمت ها در بورس از قیمت پایه کارخانه ها گرانتر است. اما این عضو هیئت مدیره انجمن فولادسازان ایران این ادعا را رد می کند و می گوید: به همین دلیل این افراد نگاه خوبی به عرضه کالا در بورس فلز ندارند. بورس فلزات این نوع رانت از تولیدکنندگان گرفته می شود.
وی ادامه داد: علاوه بر این حجم کل آهن مصرفی در خودرو 700 کیلوگرم است که اگر با قیمت ورق محاسبه کنید 2 میلیون و 800 هزار تومان می شود. این 2 میلیون و 800 هزار تومان چقدر می تواند به قیمت خودرو کمک کند؟ لذا اینها متأسفانه سفسطه است. یا در ماشین لباسشویی یا یخچال در مجموع 15 کیلوگرم آهن استفاده می شود و قیمت آهن حدود 300 هزار تومان است، بنابراین گرانی در آن مناطق کمترین ارتباط را با قیمت آهن و فولاد دارد.
بورس فلزات تعدادی از صنایع پایین دستی را از سود کلان محروم کرده است
دنیا نور افزود: مشکل این است که در حوزه مسکن هم همین مشکل را داریم یعنی در هر مترمربع ساختمان 35 کیلوگرم آهن مصرف می کنند و سوال اینجاست که این 35 کیلوگرم چقدر در میزان ساخت و ساز موثر است؟ اصولاً اینها جریان ساز هستند، مخصوصاً که می بینند دولت درک درستی از فولاد ندارد، بنابراین همه چیز را سر فولاد و بورس فلز می شکنند. در حالی که بورس مکانی برای عرضه کالا است، قیمت ها بر اساس عرضه و تقاضا تعیین می شود.
وی خاطرنشان کرد: در واقع چون بورس امکان واردات ورق را برای این آقایان غیرممکن کرده است، نمی توانند بروند و با نصف ارز ورق بیاورند و بعد با نرخ آزاد بفروشند، از بورس فلز عصبانی هستند. در واقع از آنجایی که اکنون ورق در بورس عرضه می شود، نمی توانند سفارش دهند و برگه بیاورند و بسیاری از مزایای آن را از دست می دهند. یعنی این آقایان ترجیح می دهند نیمه تمام را وارد کنند و تبدیل به یخچال و لوازم دیگر کنند و با نرخ 60 هزار تومان به مردم بفروشند.
گفتگو در مورد این post