بازار؛ گروه استان ها: با توجه به شمالی بودن گلستان، مسافران و گردشگرانی که مقصدشان سفر به این استان است، با نیت بهره مندی از جاذبه های طبیعی از جمله جنگل، دریا، آبشار و … به این دیار می آیند.
«هارخوران» نامی آشنا برای مسافرانی است که به گرگان سفر می کنند. پارک جنگلی ناهار خوران یکی از محبوب ترین جاذبه های گردشگری است که بسیاری از گردشگران و مسافران دوست ندارند آن را از دست بدهند. اما در گوشه ای از این شهر اصالت و فرهنگ گذشتگان در روح و جان مردمش و در ظاهر خانه هایشان مشهود است که به دلیل کم کاری مسئولان ناشناخته است. «بافت تاریخی گرگان» جاذبه ای دلنشین است که قدم زدن در کوچه و پس کوچه هایش روح انسان را جلا می دهد. ترکیب چشم نواز سفال قرمز روی پشت بام خانه ها و لهجه دلنشین و شیرین پیرزن و پیرمردهای گرگانی حس خوشایندی را ایجاد می کند.
بافت تاریخی گرگان دارای ویژگی ها و ویژگی هایی است که آن را از سایر نقاط شهر متمایز می کند و هویت شهر محسوب می شود.
این بافت سومین بافت ارزشمند و دارای سبک معماری پس از اصفهان و یزد است که 156 هکتار وسعت دارد و ثبت این اثر به عنوان اولین بافت تاریخی کشور در فهرست آثار ملی در سال 1310 است. نشان دهنده اهمیت این منطقه ارزشمند است.
بافتی که از محله هایی چون دوشنبه، باغ پلنگ، میهچه گران، نعلبندان، درب نو، سبزه مشهد، شیرکش، سرچشمه، میرکریم، قلعه قدیم، دباغان و چند محله دیگر تشکیل شده است. محله هایی که دارای مساجد قدیمی، آب انبار، قنات، گذرهای باریک، کاروانسراها و البته واحدهای مسکونی است.
این سازه دارای دو قسمت اداری و مسکونی است و خانه های قسمت مسکونی بیشتر مربوط به اواخر دوره قاجار و اوایل دوره پهلوی است.
بافت تاریخی شهر گرگان لقب پرافتخارترین بافت تاریخی ثبت شده در شمال ایران را دارد
این بخش از شهرستان گرگان با بناهای شاخصی چون خانه های شیرنگی، تقوی، شیرباف، خراسانی، مفیدیان، کبیر، سرای باقریها و امامزاده نور، عنوان پرافتخارترین بافت تاریخی ثبت شده در شمال ایران را به خود اختصاص داده است. مرکز استان گلستان.
خانه امیر لطیفی
خانه امیر لطفی در محله چارشابان گرگان واقع شده است و ساختمانی دو طبقه رو به جنوب به مساحت 1000 متر است که شامل دو قسمت 1- هسته اصلی بنا و 2- بخش خدمات.
ارزش اصلی بنا به هسته اصلی ساختمان بستگی دارد و در مرکز آن، هر طبقه دارای یک اتاق با سه در و دو راه پله در مجاورت خود و سپس اتاق دیگری در هر طرف است. بنابراین ساختمانی است با 3 اتاق و دو راه پله که نمای اصلی آن را تشکیل می دهد.
در خانه امیر لطفی از فضای مورد استفاده برای صندلی چینی نیز به خوبی استفاده شده است و با ساخت حوض; در مسیر آب شهری که از سمت جنوب وارد ساختمان می شود، فضایی برای روزهای گرم تابستان در نظر گرفته شده است.
درهای چوبی دو لنگه که در طبقه اول دارای کتیبه و در طبقه دوم هلالی است به نمای اصلی بنا جلوه خاصی بخشیده است.
فرم متعادل، رعایت تقارن، ارتفاع مناسب با ابعاد ساختمان، سقف های برآمده و فرش های آجری اتاق ها، تفکیک فضاهای خدماتی مانند آشپزخانه، انباری و قسمت خدمه از ویژگی های اصلی ساختمان امیر لطفی است. ساختمان.
تاریخ ساخت این بنا به اواخر دوره قاجار می رسد و اوج رونق بنا در دوره پهلوی اول بوده است. این بنا در سال ۱۳۷۸ با شماره ۲۳۹۲ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
خانه خراسانی ها
بنای خانه خراسانی ها برابر با دوران ناصرالدین شاه است و این موضوع بر سنگ کتیبه سطوح زیرین سردرهای این خانه مشهود است و سال 1295 به چشم می خورد. این بنا در دو قسمت شمالی و جنوبی ساخته شده است و بیشتر ارزش های معماری باقی مانده در قسمت جنوبی بنا بوده و قسمت شمالی آن فاقد ارزش تاریخی است.
این بنا در سال ۱۳۷۷ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید و حریم آن در آذر ۱۳۷۸ تعیین شد.
خانه مفیدیان
مجموعه مفیدیان متعلق به دوره قاجار به عنوان یکی دیگر از بناهای ارزشمند بافت تاریخی توسط سیدضیاءالدین مفیدیان در سال 1327 ساخته شد.
بنای مفیدیان مجموعه ای است و از سه ساختمان مجزا تشکیل شده است که بنای ضلع جنوبی که قدیمی ترین قسمت بنا است مربوط به دوره قاجاریه است. بنای ضلع شرقی که محوطه خدمات (آشپزخانه) است مربوط به همین دوره است اما بنای ضلع شمالی بنا مربوط به دوره پهلوی است که احتمال می رود در دوره قاجاریه ساخته شده باشد. ساختمان.
خانه شفیعی
در خانه شافعی نیز مانند سایر بناهای به جای مانده از دوره قاجار به تزئینات توجه ویژه ای شده است که از آن جمله می توان به طاق و طاق های جناغی، تزیینات آجری که مستقیم بالای سردر ستون های آجری قرار دارد اشاره کرد.
از دیگر زیبایی های بصری این بنا می توان به ارتفاع آن، وجود سطوح شیب دار شیروانی ها، خشت و رنگ قرمز آن، وجود تراس، پوشش گیاهی و دسترسی به نمای بافت از طریق تراس ها، از دیگر زیبایی های این بنا است. ساختمان.
خانه باقری
یکی از خانه های معروف و قدیمی بافت تاریخی گرگان خانه باقری است که قدمت آن به اوایل دوره پهلوی می رسد و بیش از 150 سال قدمت دارد و می توان از آن به عنوان نمونه ای ارزشمند از معماری مسکونی بومی در این شهر یاد کرد.
بنای این خانه در حد فاصل محله نعلبندان و سرچشمه و در حاشیه جنوبی یکی از گذرگاه های اصلی بنای قدیمی گرگان، گذرگاهی است که بازار نعلبندان و تکیه را به امامزاده نور و سپس تکیه سرچشمه متصل می کند.
در میان خانه های تاریخی باقی مانده در شهر، خانه باقری یکی از بزرگ ترین و سالم ترین نمونه هاست.
این خانه از ترکیب متناوب فضاهای باز و بسته و بر اساس نوعی سازماندهی گروهی ساخته شده است که حیاط های متعدد و تقریباً غیرهندسی در آن نقش برجسته ای دارند.
خانه باقری دارای هفت حیاط در ابعاد و اشکال مختلف، دو حیاط اندرونی، دو حیاط بیرونی، یک حیاط دهلیز، یک حیاط مطبخ و یک حیاط سرتویلا است که به شبکه راه های اطراف بنا با مجموع چهار ورودی منتهی می شود.
خانه میرشاهیدی
مجموعه میرشهیدی یکی از با ارزش ترین بناهای تاریخی است که بخشی از آن مربوط به دوره قاجاریه و بخشی نیز مربوط به دوره صفویه است. در قسمت زیرین این بنا طاق های بسیار قدیمی وجود دارد که دو چشمه از آن سرچشمه می گیرد که چشمه اول در ضلع غربی بنا و چشمه دوم در قسمت زیرین بنای دو طبقه قرار دارد.
خانه تاریخی میرشهیدی قدیمی ترین بنای سه طبقه در گذشته محسوب می شود که در محله سرچشمه گرگان قرار دارد.
خانه فاطمی
خانه فاطمی یک ساختمان بزرگ مجرد با 47 اتاق در نمای داخلی و خارجی، حیاط خلوت، تالارها و عناصر معماری منحصر به فرد به جا مانده از دوره قاجار و پهلوی است.
بنای تاریخی فاطمی در کنار مدرسه عمادیه، خانه باقری و خانه امیرلطیفی در پلان پردیسان و یکی از خانه های قدیمی متعلق به اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری گلستان است.
خانه رضا قلی نژاد
خانه رضا قلی نژاد را می توان یکی از زیباترین بناهای به جا مانده از اواخر دوره قاجار دانست.
این بنا در محله سرچشمه گرگان واقع شده است که از شرق به امامزاده نور و از جنوب شرقی از طریق گذری به مجموعه تقوی و باقری متصل می شود.
بنای تاریخی رضا قلی نژاد حدود 500 متر مربع وسعت دارد و دارای دو ورودی از گذرگاه شرقی و جنوبی است.
خانه متقیان
خانه تقیف یکی از بناهای دوره قاجاریه است که در مساحتی بیش از دو هزار متر مربع ساخته شده و بنای آن را به حاج میرزا محمد تقی تقی (تقیف) نسبت می دهند. این مجموعه تاریخی شامل بیش از 10 حیاط اصلی و فرعی است که حیاط های اصلی آن شامل حیاط بیرونی اول و دوم، حیاط اندرونی اول و دوم، حیاط مطبخ، حیاط سرتویلا، دهلیزها و حیاط های پشتی و غیره توسط میراث فرهنگی است. ، صنایع دستی و گردشگری. خریداری شده و کاربرد اداری پیدا کرده است.
ساختمان ها اغلب دو طبقه هستند و کف طبقه دوم از چوب لامپ برای کاهش بار روی سقف طبقه پایین ساخته شده است.
اجزای به کار رفته در این بنا گچ، خاک، آهک، آجر، خشت خام و چوب است، چوب به کار رفته در ستون ها بیشتر چوب سرخدار و چوب به کار رفته در درها بیشتر از چوب ازدر (آزاد) است.
ساختمان ها اغلب دو طبقه هستند و کف طبقه دوم از چوب لامپ برای کاهش بار روی سقف طبقه پایین ساخته شده است.
این ساختمان یک متر بالاتر از سطح زمین ساخته شده و زیر آنها خالی است تا رطوبت وارد ساختمان نشود.
در داخل حیاط ها ایوان هایی طراحی شده که به آنها «مهتاب» می گویند. این ایوان ها از تابش مستقیم نور خورشید در امان بودند و محل مناسبی برای نگهداری برخی لوازم بودند.
در داخل یکی از حیاط های بیرونی، روبروی ورودی ساختمان در طبقه فوقانی، کنسولی طراحی شده که زیبایی و عظمت خاصی به بنا بخشیده است که به «کاه فرنگی» معروف است.
این ساختمان محل تجمع تجار و سیاستمداران بزرگ منطقه بوده و حتی در چندین دوره دفتر انتخابات نمایندگان تجار بوده است.
در برخی از قسمت‌های بنا، چوب زیر «شیر سر» با نقوش اسلیمی، اشعار فارسی به خط نستعلیق و آیات قرآن به خط نشق تزیین شده است که علاوه بر زیبایی، بنای تایمان را متبرک و تقدیس می‌کند و خدمت می‌کند. به عنوان محافظ و محافظ در برابر بلایا. نیز بازی کرد
در داخل هر حیاط حوضی طراحی شده بود که دسترسی ساکنان آن حیاط را به آب آسان می کرد و آب حوض ها از نهرهای روبازی تامین می شد که آب را از بیرون ساختمان به داخل هدایت می کرد.
به گزارش خبرنگار بازار، درست است که مدیریت شهری گرگان نسبت به معرفی این ظرفیت گردشگری در مرکز استان کوتاهی کرده است اما گردشگرانی که از این مناطق دیدن می کنند می توانند سفیران خوبی برای معرفی بافت تاریخی گرگان باشند.
گفتگو در مورد این post