حداکثر مقدار قابل استخراج MEV چقدر است؟

MEV اصطلاحی در دنیای ارزهای دیجیتال است که برای توصیف سفارش مجدد عمدی، گنجاندن یا حذف تراکنش ها هنگام ایجاد یک بلوک جدید استفاده می شود. حداکثر مقدار قابل استخراج را می توان به صورت تعریف کرد مالیات نامرئی همچنین در نظر گرفته شده است که ماینرها از کاربران دریافت می کنند، اما این مفهوم به طور کلی به معنای این حداکثر مقداری است که یک ماینر می تواند از بلوک های متحرک هنگام تولید یک بلوک جدید استخراج کند.

زمانی که این مفهوم برای اولین بار معرفی شد، بیشتر در ارتباط با اتریوم، دومین بلاک چین بزرگ جهان در آن زمان بود که از مکانیزم اثبات سهام (PoW) استفاده می کرد. استخراج‌کنندگان اتریوم در ابتدا توانایی کامل برای سفارش‌دهی مجدد و افزودن و حذف تراکنش‌ها را در هنگام اضافه شدن یک بلوک جدید داشتند و می‌توانستند از آن برای کاهش ارزش اضافی استفاده کنند.

مفهوم ارزش قابل استخراج اولین بار در سال 2014 توسط یک معامله گر الگوریتمی با نام مستعار معرفی شد. Pmcgoohan مطرح شد یا بهتر است بگوییم پیش بینی شده بود. در پستی در پلتفرم Reddit، او توضیح داد که ماینرها، به ویژه در شبکه اتریوم، این پتانسیل را دارند که بی سر و صدا تراکنش های یک استخر را برای منافع شخصی خود تغییر دهند. اگرچه Pmcgoohan قبل از راه اندازی شبکه اتریوم نسبت به این پدیده هشدار داده بود، اما پیش بینی او بی توجه نبود و در نهایت مشکل حداکثر مقدار قابل استخراج توسط یک ماینر به واقعیت تبدیل شد.

همانطور که گفتیم مشکل استخراج ارزش اضافی در ابتدا بیشتر به شبکه اتریوم مربوط می شد اما پس از مدتی این مشکل نیز فراگیر شد. این موضوع باعث شد فیل دایان (فیل دایان)، محقق قراردادهای هوشمند و همکارانش این ایده را در مقاله ای با عنوان “Flash Boys 2.0” در سال 2019 و اصطلاح ارائه کردند. ارزش استخراج معدن (MEV) برای اشاره به کل مقدار اتریوم استخراج شده از دستکاری تراکنش ها.

پس از شناسایی این مشکل، در سپتامبر 2022، اتریوم یک ارتقا فنی برای تغییر PoW به اثبات سهام (PoS) نهایی کرد. به این ترتیب، بلاک‌های جدید در شبکه اتریوم دیگر توسط ماینرها ایجاد نمی‌شوند، بلکه توسط اعتبارسنجی‌ها ایجاد می‌شوند. البته باید توجه داشت که با وجود این تغییر، سیستم‌های PoS هنوز از مشکل ارزش قابل استخراج مصون نیستند. زیرا فرآیند تولید بلوک‌های جدید دائماً در حال اجرا است و هر کسی که بتواند انتخاب کند کدام تراکنش‌ها را در زنجیره قرار دهد و به چه ترتیبی انتخاب کند، می‌تواند درباره استخراج ارزش اضافی از یک بلوک نیز تصمیم بگیرد.

پس از MEV، مشکلاتی مانند حمله ساندویچ، اجرای برگشتی و استفاده از ربات‌ها برای آربیتراژ نیز به وجود آمد که همه آنها به نوعی محققان را مجبور کردند تا مقادیر از دست رفته را تا این زمان اندازه‌گیری کنند. طبق گزارش موسسه Flashbots، از ابتدای ژانویه 2020 تا 26 ژانویه 2022، ماینرها با دستکاری تراکنش ها توانسته اند نزدیک به 577 میلیون دلار درآمد کسب کنند. این رقم در 30 روز گذشته 30 میلیون دلار برآورد شده است.

برای درک کامل نحوه عملکرد فرآیند MEV، باید درک اساسی از نقش تولیدکننده (هم ماینر و هم اعتبارسنجی) داشته باشید. همانطور که می دانید تولیدکنندگان در بلاک چین علاوه بر نقشی که در تامین امنیت و نگهداری شبکه دارند، مسئولیت تایید تراکنش ها و در نهایت افزودن آن ها به شبکه را در قالب بلاک نیز بر عهده دارند. بسته به زنجیره خاص، این فرآیند به عنوان استخراج یا اعتبار سنجی شناخته می شود.

به زبان ساده، این تولیدکنندگان بلوک هستند که یکپارچگی تراکنش های شبکه و ادامه عملکرد آنها را تضمین می کنند و بدون تولیدکنندگان، هیچ داده جدیدی نمی توان به زنجیره اضافه کرد. تولیدکنندگان بلاک کسانی هستند که داده‌های تراکنش کاربر را جمع‌آوری کرده و آن‌ها را در بلوک‌هایی سازماندهی می‌کنند تا به زنجیره شبکه اضافه شوند.

تولیدکنندگان بلاک تصمیم گیرندگان اصلی برای قرار دادن تراکنش ها در بلاک چین هستند. به طور معمول، تراکنش ها در بلاک چین باید بر اساس سودآوری انتخاب شوند. یعنی تراکنش هایی که بالاترین کارمزد را ارائه می دهند ابتدا باید انتخاب و تایید شوند. به همین دلیل است که کاربران برای اطمینان از اولویت تراکنش برای تأیید، وقتی شبکه شلوغ تر است، باید هزینه تراکنش بیشتری بپردازند.

از آنجایی که معاملات با کارمزد بالاتر برای تولیدکننده سود بیشتری دارد، زودتر انتخاب می شوند و بنابراین تراکنش هایی با کارمزد کمتر باید مدت بیشتری منتظر بمانند تا در بلوک قرار گیرند. با این حال، هیچ قانونی وجود ندارد که حکم کند معاملات باید بر اساس کارمزد انتخاب شوند.

به عنوان مثال، هنگامی که تراکنش ها حاوی اطلاعات پیچیده تری مانند قراردادهای هوشمند هستند، تولیدکنندگان بلاک می توانند آنها را در بلوک بگنجانند، حذف کنند یا دوباره ترتیب دهند تا سود بیشتری به دست آورند، فراتر از پاداش ها و کارمزدهای بلوک استاندارد، فرآیندی به نام MEV. .

بنابراین، یک ماینر ممکن است تراکنش‌ها را دستکاری کند و از روش‌هایی مانند آربیتراژ، حمله ساندویچ، بک‌رانینگ و پیش‌رانینگ برای افزایش سود خود استفاده کند. تولیدکنندگان همچنین می توانند قراردادهای فرود را از طریق یک گره منحل کنند. در واقع ماینرها با استفاده از اطلاعات و قدرت آن درآمد خود را افزایش می دهند.

تا اینجا در مقاله گفتیم که حداکثر مقدار قابل استخراج یک استراتژی به نفع تولیدکنندگان است. اما باید اضافه کنیم که مقدار قابل توجهی از این ارزش توسط شرکت کنندگان دیگری به نام محقق ارائه می شود. برای این منظور، شرکت کنندگان از عملیات ویژه مکانیزم حداکثر مقدار قابل استخراج برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده می کنند.

آنها معمولاً هزینه های بسیار بالایی را برای مسدود کردن تولیدکنندگان می پردازند تا از اجرای تراکنش ها و استراتژی های سودآور MEV اطمینان حاصل کنند. بسته به رقابت برای یک فرصت MEV، یک تولید کننده بلوک می تواند تا 99.99٪ از سود بالقوه یک جستجوگر را دریافت کند.

شاید برای شما این سوال پیش بیاید که منظورمان از مکانیزمی که می گوییم چیست؟ آربیتراژ، پیشروی و پشت سر هم نمونه‌های بسیار رایجی هستند که فرصت‌های کسب درآمد را برای جستجوگران و تولیدکنندگان فراهم می‌کنند. حال برای درک بهتر موضوع لازم است هر یک از این نمونه ها را جداگانه بررسی کنیم.

فرصت آربیتراژ بلافاصله زمانی ایجاد می شود که قیمت یک دارایی در مبادلات ثابت نباشد. در فضای رمزنگاری، یک توکن می تواند در دو DEX مختلف قیمت متفاوتی داشته باشد. بنابراین، هنگامی که این مورد توسط شخصی (آبیتراژور) مشاهده می شود، می تواند برای کسب سود از این تفاوت معامله کند.

MEV همچنین زمانی اتفاق می‌افتد که ربات جستجو یک تراکنش معلق را شناسایی کند و تراکنش خود را قبل از آن ثبت کند، سپس آربیتراژور می‌تواند ارزش اضافی برای خود استخراج کند.

متقاضیان و تولیدکنندگان بلاک می توانند از قدرت خود برای سفارش تراکنشی استفاده کنند که حجم قابل توجهی دارد و هنوز در استخر تراکنش معلق است. در این حالت، MEV زمانی اتفاق می‌افتد که یک سفارش خرید مشابه زودتر در معاملات وارد شود و قبل از اجرای سفارش خرید بزرگ، قیمت مطلوب‌تری را تضمین کند. این در نهایت قیمت آن دارایی دیجیتال را افزایش می دهد.

علاوه بر استراتژی ساندویچ MEV یا ساندویچ کردن روش دیگری نیز وجود دارد که با قرار دادن سفارش خرید قبل و سفارش فروش پس از یک معامله جابجایی قیمت مشخص شکل می‌گیرد. در نتیجه این مکانیسم، هر دو طرف می توانند از فشار قیمت استفاده کنند.

همانطور که می دانید، پلتفرم های DeFi به کاربران اجازه می دهد تا با سپرده گذاری دارایی های دیجیتال به عنوان وثیقه، وام بگیرند. در واقع این روش یکی از فرصت هایی محسوب می شود که از طریق آن گره ها می توانند به حداکثر مقدار قابل استخراج دست یابند. از آنجایی که ارزش وثیقه ها با نوسانات بازار تغییر می کند، زمانی که ارزش آن به کمتر از مقدار پذیرفته شده یا درصد معینی از وام می رسد، سیستم به طور خودکار آنها را برای محافظت از دارایی ها نقد می کند.

به همین ترتیب، استخراج‌کنندگان یا تولیدکنندگان با شناسایی قراردادهایی که نقدینگی آنها نزدیک است، معامله‌ای را انجام می‌دهند و وثیقه را با قیمت بهتری دریافت می‌کنند.

زمان حمله راهزن یا سرقت زمان. یک ماینر اعلام می کند که بلوکی که ایجاد شده را قبول ندارد و باید آن را بازسازی کند. در واقع این مدل حمله زمانی اتفاق می افتد که یک ماینر با مشاهده بلاک های ایجاد شده فرصت مناسبی برای آربیتراژ در بلوک های قبلی پیدا کند. البته لازم به ذکر است که اگر MEV در مقایسه با پاداش بلوک به طور قابل توجهی بالاتر باشد، منطقی است که بلوک های قدیمی را به هم بزنند.

در شبکه اتریوم گاهی اوقات امکان استخراج همزمان دو بلاک وجود دارد، اما همانطور که می دانید تنها یکی از آنها را می توان به زنجیره متصل کرد. بلوکی که نمی تواند به زنجیره اصلی اضافه شود اما همچنان می تواند تراکنش ها را بپذیرد، Uncle در شبکه اتریوم و Orphaned در شبکه بیت کوین نامیده می شود. توجه داشته باشید که تراکنش ها در این بلوک ها فقط چند دقیقه طول می کشد.

دستیابی به ارزش قابل استخراج در این روش به این صورت انجام می شود که ماینر تراکنشی که فرصت آربیتراژ را در بلوکی که متصل نیست شناسایی می کند، آن را از بلوک حذف کرده و با یک حمله ساندویچی مقدار تراکنش مورد نظر را استخراج می کند. البته در چنین حالتی هیچ خطری برای کاربران وجود ندارد و فرآیند با موفقیت انجام می شود.

در ادامه به بررسی مزایا و معایب حداکثر ارزش قابل استخراج و بررسی این مفهوم از ابعاد مختلف می پردازیم.

مزایای حداکثر ارزش قابل استخراج

به طور کلی، باید بگوییم که MEV در واقع یک استراتژی منطقی است. زیرا کسانی که در آن شرکت می کنند عمدتاً در تلاش هستند تا سود خود را به حداکثر برسانند. اگرچه برخی معتقدند که این مشکل به زودی حل خواهد شد، برخی دیگر معتقدند که این مکانیسم می تواند در مقیاس بزرگ برای اکوسیستم مفید باشد.

به عنوان مثال، از آنجایی که متقاضیان MEV برای بدست آوردن ارزش از فرصت های آربیتراژ با یکدیگر رقابت می کنند، آنها همچنین باعث اصلاح سریع قیمت در سراسر DEX می شوند. به طور مشابه، زمانی که پروتکل‌های وام دهی نمی‌خواهند سطح وام‌های پرریسک نامتعادل شود، نقدینگی در ارزش قابل استخراج می‌تواند سرمایه وام دهندگان را در سریع‌ترین زمان ممکن بازگرداند.

معایب حداکثر ارزش قابل استخراج

با این حال، حداکثر مقدار قابل استخراج ممکن است در برخی موارد باعث مشکلات جدی شود که نمی توان آنها را نادیده گرفت. به عنوان مثال، برخی از پیاده سازی ها، مانند اجرای اولیه و حمله ساندویچ، نتایج مخربی را برای سایر کاربران ایجاد می کند که مجبور به پرداخت هزینه اضافی در معاملات خود می شوند یا سرمایه خود را از دست می دهند.

علاوه بر این، فعالیت جستجوگران MEV می تواند هزینه ها و ازدحام را در شبکه افزایش دهد. زیرا آنها همیشه در حال رقابت برای وارد کردن تراکنش های خود به صورت بلوک برای به دست آوردن ارزش هستند. این مکانیسم همچنین ممکن است اجماع و یکپارچگی شبکه را تهدید کند.

در نهایت، از آنجایی که اکوسیستم به سرعت به تکامل خود ادامه می‌دهد، باید منتظر راه‌حل‌هایی برای این مسائل مربوط به ارزش استخراج‌کننده و تولیدکننده باشیم.

مقدار قابل استخراج یا همان MEV این پدیده ای است که در آن تولید کننده بلوک یا ماینر تغییراتی را در پردازش تراکنش به نفع خود ایجاد می کند. البته این پدیده تنها به ماینرها محدود نمی شود و ممکن است در هر پلتفرم یا پروتکلی که دارای اعتبارسنجی باشد اتفاق بیفتد و نظم آنجا را به هم بزند. استخراج ارزش توسط تولیدکنندگان اگرچه مزایایی را به همراه دارد، اما به دلیل پیامدهای مخرب آن، تیم های توسعه در حال حاضر به دنبال راه حلی برای این مشکل در بلاک چین هستند. حال می توانید پس از مطالعه این مقاله نظرات خود را در مورد این پدیده با ما در میان بگذارید و بگویید آیا این پدیده می تواند مفید باشد؟

حداکثر مقدار قابل استخراج MEV چقدر است؟ اولین بار در وبلاگ Valx. ظاهر شد.